افلاطون – ارسطو – کلمنس اسکندرانی قر دوم و اوایل قرن سوم کانال انتقال فلسفه یونانی به مسیحیت افلوطین – آگوستین خوانش افلاطونی – ادعای یک ژانر ادبی با اعترافات . اتوبیوگرافی . زندگینامه نویسی.. کانفیشن. اولین باری که زندگینامه اش را در قالب اعتارف گناهان گرویدن به مسیحیت اقرار به ایمان و بحث های فلسفی در آن اگر افلاطون با دیالگو نویسی شروع میشه . در قرن دوازدهم این ژانر ادبی جای خود را به رساله های فلسفی تبدیل می شود در آثار اکویناس. تا دوره مدرن اعترافات ژان ژاک روسو با نیچه در آخر عمر فکری اش اکه هومو . اینک انسان. این رو مساوی با فلسفه می گیرد. هر متن فلسفی زندگینامه نویسی همون فیلسوف در قالب مفهوم ها و ایده ها می نویسد. به قرن بیستم جیمز جویس این ایده را در رمان تکرار می کند. چهره مرد هنرمند در جوانی. هر رمان بزرگی هم در حکم زندگی نویسنده اش هست. بئتیوس تسلی بخش های فلسفه – آکویناس خوانش ارسطویی / انبرتو اکو در هنر و زیبایی در قرون وسطی – آلبرتینو موساتو هنرشعری یک علم و عطیه الهی می داند .
