در یکیدو قرن اخیر، در ایران (عصر مشروطه) و مصر (عصر نهضت،) شاهد تحولات عمـدهای در زمینههای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و... هستیم که بهویژه در اثر آشنایی با غرب و دستاورهای دنیای غرب به وقوع پیوستهاست. تبارشناسی این تحولات ما را به تجـارب مشـترک و سـویههـای مشابه و همانندی رهنمون میکند. در این میان، شاعران مصری و ایرانی یکی از طبقـات اجتمـاعی بودند که در متن دگردیسیهای زیستبوم خود، در مقام مصلحی اجتماعی برآمدنـد و نقـشآفرینـی کردند. سید اشرفالدّین گیلانی و محمود سامی البارودی از جمله شـاعرانی هسـتند کـه شـعر را در خدمت اصلاح امور جامعۀ خویش قرار دادهاند. مقالۀ حاضر با رویکرد ادبیات تطبیقی آمریکایی بر آن است تا تشابهات مفاهیم مطـرح در شـعر ایـن دو شـاعر را در زمینـۀ اجتماعیـات واکـاوی کنـد. در مجموع، میتوان گفت دردها و دغدغههای مشترک اجتماعی نسیم شمال و بارودی در موضـوعاتی چون ترغیـب مـردم بـه علـمانـدوزی و مبـارزه بـا جهـل، باسـتانگرایـی، سـتیز علیـه بیگانگـان، عدالتخواهی، قانون، آگاهیبخشی و بیداری مردم. و... در اشعارشـان بازتـاب مـییابنـد کـه شـکل تفصیلی آن در مقاله خواهد آمد
