هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر خودپنداره تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان مبتال بهاختالل یادگیری خاص بود. این مطالعه در چارچوب طرح نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری با گروه گواه انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل دانش آموزان دختر مقطع پنجم ابتدایی شهرستان بابلسر در سال تحصیلی 69-5961 بود. تعداد 93 نفر دانش آموز مبتال به اختالل یادگیری خاص از طریق روش نمونه گیری آسان انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 51 نفری آزمایشی و گواه گمارش شدند. گروه آزمایشی طی 8 جلسه تحت واقعیت درمانی گروهی قرار گرفت. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از پرسشنامه مشکالت یادگیری کلورادو )CLDQ ،)نسخه دوم آزمون هوشی وکسلر برای کودکان، سیاهه خودپنداره تحصیلی و پرسشنامه سرزندگی تحصیلی. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق تحلیل واریانس آمیخته و با استفاده از نرم افزار 22-SPSS انجام شد. یافته های حاصل از آزمون فرضیه ها نشان داد که واقعیت درمانی گروهی منجر به افزایش معنی دار خودپنداره تحصیلی و سرزندگی تحصیلی در مراحل پس آزمون و پیگیری، در گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه گردید )31/3 < p .)بر اساس این یافته ها، می توان نتیجه گرفت که واقعیت درمانی گروهی، مداخله ای موثر در خودپنداره تحصیلی و سرزندگی تحصیلی دانش آموزان اختالل یادگیری خاص است.
