زمینه و هدف: بسیاری از دانش آموزان دارای مشکلات ریاضی در مهارت های حل مسئله ضعیف هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان اثربخشی نرم افزار آموزشی حل مسئله یار بر تقویت حل مسئله دانش آموزان با اختلال یادگیری ریاضی صورت گرفت. روش: طرح پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. به منظور انجام این پژوهش، تعداد 30 دانش آموز مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی، از میان جامعه آماری دانش آموزان دختر پایه های چهارم و پنجم ابتدایی شهرستان قائمشهر پس از اجرای آزمون های تشخیصی هوشی وکسلر کودکان (شهیم، 13855) و آزمون تشخیصی ریاضی ایرانی کی مت (محمد اسماعیل و هومن، 1381) به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. سپس افراد نمونه به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای دهی شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 45 دقیقه ای، تحت آموزش نرم افزار حل مسئله یار قرار گرفتند، اما گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکرد. داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس آمیخته از نوع اندازه گیری مکرر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد میانگین نمرات حل مسئله گروه آزمایشی به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل است (001/0 >(p. بنابراین بر مبنای این پژوهش می توان نتیجه گرفت که برنامه نرم افزار آموزشی حل مسئله یار موجب تقویت حل مسئله در دانش آموزان دچار اختلال یادگیری ریاضی می شود. همچنین این روش آموزشی موجب پایداری آموخته ها (پس از گذشت 3 ماه) در این گروه از دانش آموزان شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر می توان گفت استفاده از نرم افزارهای آموزشی کارآمد می تواند به عنوان یکی از ابزارهای آموزشی مفید در درمان ناتوانی های یادگیری مورد استفاده قرار گیرد. تلویحات ضمنی نتیجه به دست آمده در مقاله مورد بحث قرار گرفته است .
