این پژوهش به بررسی یکی از روش های سیستماتیک تحلیل و ارتقاء طراحی محصول، تحت عنوان گسترش عملکرد کیفیت (QFD ) و میزان قرابت آن با فرآیند توسعه طراحی محصول می‌پردازد. همانطور که در روند طراحی، شاخص‌های اجتماعی، فنی، فرمی و اقتصادی در نظر گرفته شده و محصول با ارزیابی این شاخص‌ها طراحی و تولید می گردد؛ توسعه و بهبود فرم و عملکرد محصول در نظام محاسباتی QFD، با شاخص‌های نیاز مشتری، نیازمندهای فنی، توسعه قطعات و تحلیل بازار سنجیده می شود و اشتراکات محتوایی در هر دو ساختار، به نقش QFD در تحول بارز برخی محصولات در مقاطع زمانی متفاوت اشاره دارد. بر خلاف نمونه پژوهش‌های مشابه که به ارزیابی پیمایشی یک محصول در روش QFD و با استفاده از متغیرهای عددی می پردازند؛ هدف کلی این پژوهش امکان سنجی تأثیر روش QFD در ارتقاء محصول و خدمات برای مشتریان دست‌ساخته‌های هنری سرامیکی می‌باشد. این دست‌ساخته‌ها اغلب توسط دانش‌آموخته‌ها و هنرمندان رشته صنایع-دستی طراحی و در کارگاه‌های خانگی و صنعتی تولید شده و تحت عنوان یا برند مشخصی، بازاریابی و به فروش می‌رسند. سوال اصلی پژوهش این است که شاخص‌های محتوایی مورد استفاده در QFD چگونه در تحولات شکل و فرم دست‌ساخته‌های سرامیکی موثر بوده‌اند و در فرایند تولید و بازاریابی توسط طراحان استفاده شده‌اند؟ روش پژوهش توصیفی – تحلیلی و رویکرد آن بر اساس محتوای مفهوم‌دار روش QFD و تحلیل متغیرهای مفهومی آن و تطبیق فرآیند طرح‌ریزی طراحی در توسعه و ارتقاء محصول در نزد طراح با نگاهی میان رشته‌ای می‌باشد.
