ضیاء فلاح محمدی

هدف از پژوهش حاضر تأثیر یک دوره تمرین راه رفتن با تحریکات موزون حسی (شنیداری و دیداری) بر الگوی فعال سازی عضلات منتخب در تعادل ایستا و پویای سالمندان بود. جامعه ی آماری شامل سالمندان 60 -75 ساله با میانگین سنی 74/6 ± 03/67 سال شهرستان بابلسر بودند که با توجه به ماهیت این مطالعه که دارای مداخله است، از بین افراد واجد شرایط تعداد 49 نفر مرد به طور داوطلبانه انتخاب شدند. افراد واجد شرایط و داوطلب پس از امضای رضایت نامه وارد تحقیق شده و به طور تصادفی به دو گروه تجربی (گروه تحریک شنیداری 12نفر و گروه تحریک دیداری 13 نفر) و دو گروه کنترل (گروه راه رفتن بدون تحریک 12نفر و گروه بدون تمرین 12نفر) تقسیم شدند. گروه های تجربی به مدت 6 هفته، 3 جلسه در هفته و هر جلسه 20 دقیقه تمرینات خود را انجام دادند، گروه کنترل بدون تحریک نیز تمرینات راه رفتن ساده را در همین بازه زمانی انجام دادند و گروه کنترل بدون تمرین نیز، تمرین هدف داری را دنبال نکردند. برای ارزیابی هم انقباضی عضله، الگوی فعالیت عضلات اندام تحتانی ازجمله: نعلی، ساقی قدامی، پهن داخلی، پهن خارجی و دوسررانی با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی در پیش و پس آزمون موردبررسی قرار گرفت. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آنکوا و بوت استرپ در سطح معناداری 05/0 استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که بین گروه های تحقیق در هم انقباضی عضلات منتخب در تعادل ایستا و پویا تفاوت معناداری وجود ندارد (05/0