هدف: هدف از این تحقیق، تعیین تاثیر مصرف مکمل منیزیم بر شاخصهای خستگی مرکزی و محیطی افراد فعال به دنبال یک وهله فعالیت بیهوازی بود. مواد و روشها: 16 دانشجوی مرد به صورت داوطلبانه در این مطالعه نیمهتجربی شرکت کردند. آزمودنیها به طور تصادفی به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. آزمون وینگیت به صورت پیشآزمون و پسآزمون اجرا شد. نمونه خونی در چهار مرحله )قبل و بعد از هر آزمون( از آزمودنیها گرفته شد. فاکتورهای اندازهگیری شده در نمونههای خونی عبارت بودند از: لاکتات، کلسیم، فسفر، پتاسیم و منیزیم. آزمون روی دوچرخه ارگومتر )لوده ساخت هلند( انجام و همزمان فعالیت الکتریکی عضلات پای راست ثبت شد. EMG توسط دستگاه یافتهها: نتایج حاصل از آنالیز آماری نشان میدهد فعالیت الکتریکی عضله دو سر رانی در مقایسه با گروه شبه دارو کاهش در حالی که کاهش در شاخصهای لاکتات، پتاسیم، منیزیم، شاخص خستگی و زمان رسیدن به اوج .)P<0/ معنیداری داشت ) 05 کلسیم در هر دو گروه افزایش پیدا کرد. .)P<0/ توان تنها در گروه مصرفکننده منیزیم معنادار شد ) 05 نتیجهگیری: مصرف منیزیم میتواند در به تاخیر انداختن خستگی مرکزی و محیطی در طول فعالیتهای بیهوازی شدید موثر باشد.
