مقدمه: بررسی ها نشان می دهند که فعالیت بدنی بر اساس برنامه های منظم مزایای قابل توجهی دارند و به علاوه، افراد از نظر بدنی فعال، نسبت به افراد غیر فعال، از طول عمر بیشتری برخوردار هستند. نیل به آمادگی جسمانی و حفظ آن، بر تمام جنبه های زندگی تاثیر می گذارد و علاوه بر تقویت تندرستی، در افزایش بازده کاری و فکری، اجرای فعالیت های تفریحی و اوقات فراغت را نیز مفید می سازد. پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان آمادگی جسمانی مردان 15 تا 65 سال مازندران به تفکیک سن، وضعیت تاهل، کار و تحصیلات انجام شده است. روش پژهش: 234 نفر از مردان مازندران از سنین15 تا 65 سال بدون داشتن هیچگونه بیماری در این مطالعه شرکت کردند. اندازه گیری های تحقیق شامل قد، وزن، چربی زیرپوستی در 3 ناحیه سینه، شکم و ران، توان هوازی، قدرت پنجه های دست، انعطاف تنه، استقامت عضلات سینه ای و استقامت عضلات شکم بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و از آزمون های لون، ولش، تام هان، توکی و تی مستقل صورت گرفت. سطح معنی داری یافته ها: یافته ها نشان داد که به غیر از متغیر قد، در 12 متغیردیگر تفاوت معنی داری بین میزان آمادگی جسمانی مردان مازندران در رده های مختلف سنی، وضعیت شغلی(شاغل و بیکار) و رده های مختلف تحصیلی( دیپلم و پایین تر، فوق دیپلم و لیسانس و بالاتر) وجود داشت. اما در وضعیت تاهل( مجرد و متاهل)به غیر از متغیر قد و چربی ران در 11 متغیر دیگر تفاوت معنی داری بین میزان آمادگی جسمانی مردان مازندران وجود دارد(05/0≥P ). نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد که متغیرهای آمادگی جسمانی بین رده های سنی در مردان استان مازندران متفاوت است و با افزایش سن از میزان آمادگی جسمانی مردان مازندران کاسته شد. علاوه بر این نتایج پژوهش ما نشان داد که متغیرهای آمادگی جسمانی در مردان مجرد و متاهل متفاوت بود و مردان مجرد نسبت به مردان متاهل آمادگی جسمانی بهتری داشتند. همین طور مردان مجرد بیکار نسبت به مردان متاهل از آمادگی جسمانی بهتری برخوردار بودند. و مردان با مدارک تحصیلی دیپلم به نسبت مدرک تحصیلی کاردانی و کارشناسی از وضعیت آمادگی جسمانی بهتری برخوردار بودند.
