ضیاء فلاح محمدی

هدف: اسکلروز متعدد (ام اس) یک بیماری جسمی مزمن، خود ایمنی و بیشتر وقت ها ناتوان کننده سیستم عصبی مرکزی با عدم وجود درمان است. این بیماری تمام زوایای زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد، و موجب پیامد های مانند: ضعف حرکتی، اختلال در عملکرد عصبی- عضلانی و ضعف عضلانی می شود. در نتیجه سوالی که مطالعه حاضر در پی یافتن پاسخ آن بود این است که آیا بین قدرت و فعالیت عضلانی پاهای بیماران مبتلا به ام اس فعال و غیرفعال در عمل راه رفتن تفاوت وجود دارد؟ آیا هم انقباضی عضلات مسئول راه رفتن در این بیماران در شرایط فعال بودن یا نبودن متفاوت است؟ لذا هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه قدرت و فعالیت عضلات پایین تنه بیماران اسکلروز متعدد فعال و غیرفعال حین فعالیت راه رفتن بود. روش شناسی پژوهش: این پژوهش از نوع علی پس از وقوع- مقایسه ای و کاربردی می باشد. جامعه آماری این مطالعه شامل افراد مبتلا به ام اس استان مازندران بود. در این پژوهش 35 نفر داوطلبانه شرکت کردند. با توجه به اطلاعات، شرکت کننده ها به دوگروه ام اس فعال (20 نفر) و ام-اس غیر فعال (15 نفر) دسته بندی شدند. سنجش قدرت بیشینه عضلات چهار سر با فرمول برزیسکی، فعالیت چهار عضله ساقی قدامی، دوقلو داخلی، نازک نئی بلند و نعلی از طریق ثبت فعالیت الکتریکی عضلانی توسط دستگاه Biovision مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی- تست و نرم افزار SPSS نسخه 24 در سطح معناداری 05/0 انجام شد. یافته ها: این پژوهش نشان داد تفاوت معناداری بین قدرت و فعالیت الکتریکی عضلات گروه-های فعال و غیر فعال، ام اس وجود داشت (001/0P<). به طوری که میانگین فعالیت الکتریکی عضلات (001/0P=)، بیشینه فعالیت الکتریکی عضلات (001/0P=) در گروه ام اس فعال کمتر بود اما قدرت عضلانی (001/0P=) در گروه ام اس فعال نسبت به گروه ام اس غیرفعال بیشتر بود. از طرفی هم انقباضی در گروه ام اس فعال نسبت به گروه ام اس غیرفعال تفاوتی نداشت (05/0