یکی از تصمیمات کلیدی در سازمان ها، انتخاب تامین کننده می باشد. معمولا فهرستی از تامین کنندگان شناسایی شده برمبنای مجموعه ای از شاخص ها، ارزیابی می شوند، که این موضوع نشان از یک مسئله تصمیم گیری چندمعیاره است. روش های متعدد و شاخص های چندگانه ای برای ارزیابی تامین کنندگان وجود دارد. ماهیت چنین تصمیم گیری هایی در شرایط عدم اطمینان پیچیده است. هدف این پژوهش ارائه روشی برای ارزیابی تامین کنندگان در شرایط عدم اطمینان است. در این تحقیق شاخص های ارزیابی از ماتریس بالقوه تامین کنندگان استخراج و پس از تعیین اهمیت شاخص ها با استفاده از روش بهترین-بدترین، درجه عدم اطمینان با تحلیل رابطه ای خاکستری محاسبه و در نهایت برای رتبه بندی تامین کنندگان از روش دمپستر شافر استفاده شده است. داده های تحقیق از خبرگان صنعت سخت افزار، که از دانش و سابقه کافی در حوزه خرید و تدارکات برخوردار بوده، جمع آوری شده است. یک مطالعه موردی واقعی برای نشان دادن رویکرد ترکیبی پیشنهاد داده شده برای انتخاب تامین کننده ارائه شده است. در بعد توانمندی، شاخص های کیفیت و ظرفیت انبار و در بعد تمایل، شاخص های تمایل به نشر اطلاعات وتوافق متقابل به ترتیب مهمترین و کم اهمیت ترین شاخص می باشند. در نهایت رتبه بندی تامین کنندگان در شرایط عدم اطمینان انجام شد. در یافته های تحقیق شاخص های ارائه شده عمومی بوده و می تواند در صنایع و شرایط مختلف مورد استفاده قرار گیرد. همچنین از تحلیل رابطه ای خاکستری جهت محاسبات عدم اطمینان استفاده شده است.
