هدف از پژوهش حاضر مدلسازی پیشرانهای ایجادکننده آلودگی هوا در شهر تهران با رویکرد ساختاری_ تفسیری است. بهمنظور رسیدن به این هدف، پیشرانهای شناساییشده ایجادکننده آلودگی هوا در شهر تهران با رجوع به نظر خبرگان و استفاده از رویکرد ساختاری_ تفسیری در ابعاد جدیدی سطحبندی شد و روابط میان آنها مشخص گردید و سپس نسبت به تجزیهوتحلیل قدرت نفوذ و میزان وابستگی با استفاده از ابزار MICMAC اقدام شد. بر اساس نتایج بهدستآمده پیشرانها، در هفت سطح دستهبندی شد به شکلی که تحقق سطح باالتر منوط به تحقق سطح پایینتر است. نتایج نشان داد که سیاستهای کلی دولت در سطح هفتم و در پایینترین سطح قرار دارد و به ترتیب در سطوح بعدی دخالتهای دولت، مسئوالن پشتیبان محیطزیست، تحقیق و توسعه، نوآوری در مدیریت شهری، نظارت بر تولید آالیندهها، نرخ رشد جمعیت، اصالح الگوی مصرف قرار گرفتند و باالخره در سطح اول تعداد وسایل نقلیه، قیمت حاملهای انرژی، کیفیت صنایع، سرمایهگذاری انرژی پاک قرار گرفتند. در این تحقیق برای شناخت و ساختاردهی به مسئله و نیز پاسخ به سؤال پژوهش از رویکرد ساختاری_تفسیری که از روشهای نرم تحقیق در عملیات است، استفادهشده است. همچنین پیشرانهای اثرگذار و وابسته شناسایی شد بهطوریکه هرگونه تغییر بر روی پیشرانهای اثرگذار باعث تغییر بر روی پیشرانهای وابسته خواهد شد و نمود عینی تغییرات بر روی پیشرانهای وابسته بروز خواهد کرد. از نتایج بهدستآمده در این تحقیق میتوان برای شناسایی ذینفعان و تأثیرگذاران بر مسئله و وظایف آنها و نیز اولویتبندی در سیاستگذاریها کالن در جهت حل مسئله آلودگی هوا و نیل به سمت وضعیت مطلوب در شهر تهران استفاده کرد.
