سرمایه روانشناختی مجموعه خصیصه های فردی است که می تواند بر عملکرد فردی و سازمانی(جمعی) موثر باشد. این تاثیر از طریق ایجاد انگیزه پیشرفت و تلاش تحقق می یابد. بررسی چگونگی این تاثیر در حرفه حسابرسی به دلیل با اهمیت بودن نتایج حسابرسی می تواند مهم تلقی شود. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر ویژگی سرمایه روانشناختی بر انگیزه پیشرفت، قضاوت حسابرسان و عملکرد موسسه های حسابرسی است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربردی است، که در آن از روش نمونه گیری غیراحتمالی نمونه های در دسترس استفاده شده است. داده های این پژوهش از طریق توزیع پرسشنامه بین اعضای جامعه حسابداران رسمی شاغل در 112 موسسه عضو جامعه حسابداران رسمی ایران در سال1399 بوده و تجزیه وتحلیل نهایی داده ها براساس86 پرسشنامه دریافت شده به روش معادلات ساختاری انجام شده است. که کفایت نمونه گیری از طریق شاخص کایزر و همکاران بررسی شده است. یافته ها نشان می دهد که افزایش سرمایه روانشناختی منجر به افزایش انگیزه پیشرفت و بهبود قضاوت حسابرسان شده و همچنین در نهایت منجر به بهبود عملکرد موسسات حسابرسی می شود. این یافته ها می تواند برای موسسات حسابرسی و سیاست گذاران آن از جهت انجام پیش ارزیابی های سرمایه روانشناختی در جذب نیروی انسانی و همچنین تقویت بنیان های سرمایه روانشناختی موثر بوده و موجب ارتقای نیروی انسانی، بهبود عملکرد موسسات و درنهایت کارایی و اثربخشی کارحسابرسی شود.
