هدف: برآیند دو عامل باعث ارتباط مخاطب با فضا می شود. از یک سو فضای طراحی شده بر مخاطب تاثیرگذار است. از انواع مبلمان تا پیاده روها و پوشش گیاهی در فضای شهری و ساختار فیزیکی و تقسیمات عملکردی در فضای معماری به رفتار مخاطب شکل می دهند و او را تحت تأثیر قرار می دهند. از انتخاب هایی که برای عبور و مکث وجود دارد تا انتخاب هایی که برای تعامل با افراد دیگر ممکن است بوجود بیاید از جمله تأثیرات فضا بر رفتار مخاطب محسوب می شوند. از طرف دیگر نوع نگاه مخاطب به هر فضا دارای اهمیت است. به این معنی که مخاطب به عنوان مصرف کننده به مصرف فضا می پردازد و در تلاش برای شخصی سازی و وفق دادن خود در فضای مربوط قرار می گیرد. روش شناسی: پایان نامه ی پیش رو با استفاده از روش مشاهده غیرمشارکتی در سایت مورد مطالعه یعنی پیاده راه سعیدی بابل، به جمع آوری داده ها می پردازد. مشاهده در همه ی روزهای ممکن از قبیل روزهای مختلف هفته، تعطیلات، جشن ها و سوگواری ها انجام شود تا به حد امکان، شرایط متفاوت را پوشش دهد. ضمن اینکه این شیوه در ساعات مختلف روز هم به کار رفت تا شرایط متفاوت از قبیل جمعیت و شلوغی فضاها در ساعات مختلف شناسایی و همچنین مخاطبین و رهگذران متفاوت در فضای پیاده راه نیز مشاهده شوند. سپس به روش مقوله بندی، به تحلیل و طبقه بندی داده ها پرداخته و بعد از آن به آزمون نظریه و پرسش اصلی پژوهش یعنی «نحوه ی مصرف فضا و تاکتیک های مخاطبان در شخصی سازی فضا» در خلال داده ها می پردازد. یافته ها: در نهایت با استفاده از مؤلفه های به دست آمده در نُه بخش، راه کارهایی برای طراحی نوع فضای عمومی و چگونگی حل معضلات، معرفی شده که مستقیماً در طراحی به کار برده شده است. نُه مؤلفه ی بررسی شده به ترتیب (نشستن، مبلمان، نیمکت)، (اِلمان شهری، نماد، خوانایی)، (برقراری ارتباط، جنسیت)، (کمک های جمعی، همدلی، رویدادهای جمعی)، (تصورات عمومی)، (کنترل، نظارت، قوانین، پاتوق)، (توقف کردن، تماشاگر، خریدار، پرسه زن)، (دستفروش، کالاهای دستفروش)، (دید، ویترین، تبلیغات)، تقسیم بندی شده است.
