برآیند دو عامل باعث ارتباط مخاطب با فضا می شود. عامل اول فضای طراحی شده است که بر مخاطب تاثیرگذار است. از انواع مبلمان تا پیاده روها و پوشش گیاهی در فضاهای شهری و ساختار فیزیکی و تقسیمات عملکردی در فضای معماری به رفتار مخاطب شکل می دهند و او را تحت تاثیر قرار می دهند. از انتخاب هایی که برای عبور و مکث وجود دارد تا انتخاب هایی که برای تعامل با افراد دیگر ممکن است بوجود بیاید از جمله تاثیرات فضا بر رفتار مخاطب محسوب می شوند. اما عامل دوم نگاه مخاطب به هر فضا است. به این معنی که مخاطب به عنوان مصرف کننده به مصرف فضا می پردازد و در تلاش برای شخصی سازی و وفق دادن خود در فضای مربوط قرار می گیرد. پژوهش پیش رو با استفاده از روش مشاهده غیرمشارکتی در پیاده راه سعیدی بابل، به جمع آوری داده ها می پردازد و با روش مقوله بندی، به تحلیل و طبقه بندی داده ها پرداخته و سپس به آزمون نظریه و پرسش اصلی پژوهش یعنی نحوه ی مصرف فضا و تاکتیک های مخاطبان در شخصی سازی فضا در خلال داده ها می پردازد. در نهایت با استفاده از مولفه های به دست آمده در نه بخش، راه کارهایی برای طراحی نوع فضای عمومی و چگونگی حل معضلات، معرفی شده، بیان می کند. مولفه های بررسی شده در نه بخش (نشستن، مبلمان، نیمکت)، (المان شهری، نماد، خوانایی)، (برقراری ارتباط، جنسیت)، (کمک های جمعی، همدلی، رویدادهای جمعی)، (تصورات عمومی)، (کنترل، نظارت، قوانین، پاتوق)، (توقف کردن، تماشاگر، خریدار، پرسه زن)، (دستفروش، کالاهای دستفروش)، (دید، ویترین، تبلیغات)، تقسیم بندی شده اند.
