تاکنون روشهایی که جهت شبیهسازی مکانیسم ضربه و تست کلاه در تکواندو بکار گرفته شده است، نماینده مناسبی برای ضربههای وارد به سر در تکواندو نمیباشند. زیرا در طراحی برخی از این روشها، ضربه به صورت آونگی در نظر گرفته شده است که پس از برخورد، حرکت قابل کنترل نمیباشد و دو جسم برخورد کننده مسیر آونگی شکلی را طی خواهند کرد و حتی در طی ضربات مکرر محل ضربه در هر برخورد قابل کنترل نبوده و تغییر میکند. همچنین در روشهای طراحی شده کنونی، سر پس از برخورد به یک جسم سخت متوقف میشود و عکسالعمل گردن ناشی از ضربه، در نظر گرفته نمیشود که این اشکال در اجرای ضربه، منجر به ایجاد خطاهای زیادی در نتایج میگردد ]22، 21، 18-15[، همچنین سینماتیک ضربه پا مانند جرم مؤثر، زاویه حرکتی و فاصله پا نسبت به سر که از عوامل تاثیرگذار در محاسبه ضربه است (14)، در نظر گرفته نمیشود. بر این اساس در بررسی میزان جذب ضربه کلاه تکواندو نمی توان به این روشها اطمینان کرد و باید آزمونهایی طراحی شود که در آن متغیرهای وابسته به آسیب سر، در شرایط واقعی مسابقه و با در نظر گرفتن ویژگیهای دینامیکی ضربه پای تکواندوکار ارزیابی گردد.
