منصور اسلامی

مقدمه و اهداف کفی های طبی ازجمله درمانهای غیرجراحی هستند که برای بهبود الگـوی راه رفـتن افراد با اختالف طول اندام پا توصیه میشوند. باوجوداین اثرگذاری طوالنی مدت کفیها بر دینامیک اندام تحتانی در این افراد هنوز مبهم است. هدف این مطالعه بررسی و مقایسه اثر طوالنی مدت دو کفی داخلی و خارجی کفش بر متغیرهای منتخب دینامیکی اندام تحتانی در مردان با اختالف طول اندام پا طی فاز استقرار راه رفتن بود. مواد و روشها مطالعه حاضر، یک کارآزمایی بالینی تصادفیشده با طرح پیشآزمون پسآزمون بود که در آن 18 مرد با اختلاف طول اندام پای خفیف انتخاب و بهطور تصادفی به دو گروه مساوی کفی داخلی و کفی خارجی تقسیم شدند. زاویه تیلت جانبی و قدامی لگن و گشتاور مفاصل اندام تحتانی در پیشآزمون توسط 6 دوربین و 1 تخته نیروسنج در طی فاز استقرار راه رفتن جمع آوری شد. هر دو گروه به مدت 12 هفته و روزانه حداقل بهمدت 4 ساعت از کفی موردنظر استفاده کردند و سپس در پسآزمون شرکت کردند. برای آزمون فرضیات از تحلیل کوواریانس با اندازه گیری مکرر استفاده شد )0/05≥P). یافته ها نتایج آماری نشان داد پس از 12 هفته استفاده از هر دو کفی داخلی و خارجی کفش، میزان اوج زاویه تیلت جانبی لگن )کفی داخلی: اندام کوتاه 0/041=P، اندام بلند 0/008=P و کفی خارجی: اندام کوتاه 0/026=P، اندام بلند 0/007=P )و اوج گشتاور ابداکتوری مفصل زانو )کفی داخلی: 0/022=P، کفی خارجی: 0/007=P )و ران )کفی داخلی: 0/006=P، کفی خارجی: 0/005=P )به طور معناداری کاهش یافت. همچنین در گروه کفی خارجی میزان اوج تیلت قدامی لگن نیز در پسآزمون در مقایسه با پیشآزمون تغییر معنادار نشان داد )اندام کوتاه 0/014=P، اندام بلند 0/033=P). بااینحال تفاوت معناداری بین دو گروه در متغیرهای دینامیکی اندام تحتانی مشاهده نشد )0/05