هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر برنامه پیشگیری از آسیب 11+ فیفا بر زمانبندی و میزان فعالیت الکتریکی عضلات اطراف زانوی مردان فوتبالیست جوان بود. اندازهگیریهای الکترومایوگرافی حین اجرای آزمون فرود روی یک پا از 24 فوتبالیست مرد جوان )12 نفر گروه تجربی و 12 نفر گروه کنترل( در پیشآزمون و پسآزمون بهعمل آمد. پس از اجرای هشت هفته تمرین بر روی گروه تجربی، از آزمونهای آنالیز واریانس با اندازه تکراری، تی زوجی و مستقل برای تحلیل آماری استفاده شد. یافتهها نشان داد پس از تمرینات، میزان فعالیت واستوسمدیالیس، مدیالهمسترینگ و مدیال گاستروکنمیوس افزایش یافت، اما میزان فعالیت واستوسلترالیس، لترالهمسترینگ، رکتوسفموریس و لترال گاستروکنمیوس و زمانبندی فعالیت رکتوسفموریس، واستوسلترالیس، لترالهمسترینگ و لترال گاستروکنمیوس کاهش یافت، درحالیکه زمانبندی واستوسمدیالیس، مدیالهمسترینگ و مدیال گاستروکنمیوس افزایش یافت. نتایج این مطالعه نشان داد که ویژگیهای نروماسکولار اندام تحتانی در فوتبالیستهای جوان با اجرای برنامه 11+ فیفا بهبود مییابد و بهطور بالقوه موقعیتهای ریسک آسیب ACL در حین فرود کاهش پیدا میکند و به کنترل بهینه ACL منجر میشود.
