سابقه و هدف: اصلاح ساختار زیره کفشهای ورزشی به عنوان عاملی اثرگذار بر سینتیک و سینماتیک دویدن در راستای بهبود متغیرهای وابسته به توان همواره مورد توجه سازندگان کفش بوده است. هدف این مقاله بررسی تأثیر استفاده از نانو ذرات کلی در زیره کفش ورزشی بر توان مچ پا در فاز اتکا دویدن میباشد. مواد و روشها: 18 آزمودنی مرد سالم با میانگین سنی 6 23 سال، قد 1784 سانتیمتر و وزن 8 71 کیلوگرم با سه کفش ورزشی با جنس زیره پلیاورتان )PU(، نانوکامپوزیت پلیاورتان-کلی 1درصد )NPU1( و 2درصد )NPU2( با سرعت 3/5 متر بر ثانیه دویدند. توان مچ پا با استفاده از دینامیک معکوس در سه صفحه حرکتی با استفاده از نرمافزار MATLAB2010 محاسبه و با آزمون آنالیز واریانس یک سویه با اندازههای مکرر در نرمافزار SPSS20 مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که استفاده از نانو ذرات کلی در زیره کفش ورزشی بر اوج تولید توان در هر سه صفحه حرکتی به طور معناداری اثرگذار بود )0/05
