سرطان یکی از معضلات جدی سلامت در جهان است و جداسازی مؤثر سلولهای سرطانی در گردش از جریان خون، نقشی حیاتی در تشخیص زودهنگام و درمان بهموقع ایفا میکند. در این پژوهش، از تکنیک دیالکتروفورسیس برای جداسازی سلولهای سرطانی در گردش بر اساس تفاوت در خواص دیالکتریک آنها نسبت به سلولهای خونی سالم استفاده شده است. مدلسازی عددی این فرآیند با استفاده از نرمافزار کامسول مولتیفیزیک و بر اساس حل معادلات ناویر-استوکس و معادلات دیالکتروفورسیس انجام شد. این مدلسازی، تأثیر عوامل مختلف مانند تعداد و شکل الکترودها، مقدار ولتاژ اعمالی و نسبت سرعتهای ورودی سیال را بر جداسازی ذرات مورد بررسی قراردادهاست. نتایج شبیهسازیها نشان داد که افزایش تعداد الکترودها و انتخاب شکل مناسب آنها، همراه با تنظیم بهینه ولتاژ و نسبت سرعتهای ورودی، منجر به بهبود کارایی جداسازی میشود. همچنین، افزایش نسبت سرعت ذرات به محلول بافر، باعث بهبود جداسازی و کاهش چسبندگی ذرات به دیوارههای کانال شد. این پژوهش با ارائه نتایج کمی و تحلیل عددی، روشی بهینه برای جداسازی سلولهای سرطانی در گردش در میکروکانالها پیشنهاد میدهد که میتواند بهعنوان پایهای برای توسعه ابزارهای تشخیصی پیشرفته مورد استفاده قرارگیرد.