با ظهور تئوری نمایندگی و تفکیک مدیریت از مالکیت، ارزیابی عملکرد مدیران مطرح گردید. بنابراین میبایست شاخصها و مؤلفههایی برای این منظور در نظر گرفته شود، که شاخصهای حسابداری و شاخصهای اقتصادی از آن جمله اند. به همین جهت در این مطالعه به بررسی تأثیر پاداش هیأت مدیره بر شاخصهای حسابداری ارزیابی عملکرد پرداخته شده است. برای این منظور، بر اساس آزمون تجربی مضامین تئوری نمایندگی، اطلاعات لازم برای سالهای 1381 تا 1387 از کلیهی شرکتهای واجد شرایط در بورس اوراق بهادار تهران جمعآوری گردید و با استفاده از ضریب تعیین تعدیل شده، تحلیل واریانس و یک مدل رگرسیونی خطی، این رابطه مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه، تأثیر پاداش بر خالص جریانهای نقدی حاصل از فعالیتهای عملیاتی و نسبت Q توبین در سطح کل شرکتها و صنایع انتخابی مورد آزمون قرار گرفت. یافتههای پژوهش در سطح کل شرکتها دلالت بر وجود رابطه معنیدار بین مبلغ پاداش هیأت مدیره و خالص جریانهای نقدی حاصل از فعالیتهای عملیاتی و رابطه ضعیف بین مبلغ پاداش هیأت مدیره و نسبت Q توبین دارد. نتایج آزمون فرضیه ها در سطح صنایع مورد رسیدگی نیز، نشان می دهد که جریان های نقدی حاصل از فعالیت های عملیاتی (CFO) در صنعت سیمان، آهک و گچ و صنعت خودرو و ساخت قطعات، تأثیر معنی داری روی مبلغ پاداش هیأت مدیره دارد و همچنین در سطح صنایع، رابطه معنی داری بین مبلغ پاداش هیأت مدیره و نسبت Q توبین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران وجود ندارد.
