در دنیای امروزی نقش حیاتی اطلاعات در تصمیم گیریها غیر قابل انکار است. اهمیت اطلاعات نیز در بازار سرمایه بر کسی پوشیده نیست. سرمایه گذاران در هر لحظه در حال تصمیم گیری میباشند و میخواهند تا آنجا که امکان دارد بهترین تصمیم را اتخاذ کنند. سرمایه گذاران در تصمیمات خود جهت تعیین ارزش اوراق بهادار به دنبال اطلاعات مفید و سودمند میباشند. حسابداری به عنوان یکی از منابع تامین کننده اطلاعات مالی میتواند سرمایه گذاران را در این زمینه یاری دهد. یکی از مهمترین اطلاعات حسابداری سود حسابداری میباشد. در ادبیات حسابداری تحقیقات بسیاری به تاکید بر اهمیت تجزیه و تحلیل بخش نقدی و تعهدی آن پرداختهاند. بخش تعهدی سود نسبت به بخش نقدی آن از رویدادهای موقتی بیشتری تاثیر میپذیرد. در واقع بخش تعهدی سود شامل اقلام ذهنی از جمله برآوردها و تخصیصها میباشد. اما بخش نقدی آن دربرگیرنده واقعیتها است و در معرض تحریف کمتری قرار دارد. چنین شرایطی بیانگر این مطلب است که پایداری بخش تعهدی سود نسبت به بخش نقدی آن کمتر است. اما آیا سرمایه گذاران قادر به تشخیص پایداریهای متفاوت عناصر سود هستند یا خیر. زمانی که سرمایه گذاران انتظار خود را از سودهای آتی شرکت ها شکل می دهند، پایداری اقلام تعهدی را کمتر از جریان نقدی پیش بینی کرده و به تبع آن سهام به اشتباه قیمت گذاری می شود. در این پژوهش به بررسی رابطه بین سرمایه گذاران نهادی و قیمت گذاری نادرست اقلام تعهدی پرداخته می شود. برای این منظور تعداد 721 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 7831 تا 7837 به روش تحلیل داده های ترکیبی مورد آزمون قرار گرفتهاند. یافتهها نشان میدهد که اقلام تعهدی چه در شرکتهایی با مالکیت نهادی بالا و چه در شرکتهایی با مالکیت نهادی پایین به طور دقیق قیمت گذاری نمی شوند که این موضوع بیانگر این است که سرمایه گذاران نهادی تحت تاثیر مدیریت سود قرار گرفته اند و قادر به قیمت گذاری درست و دقیق نمی باشند.
