در خصوص رابطه بین توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات و تجارت بین الملل اختلاف نظر و جود دارد. یک فرضیه این است که توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات باعث افزایش تجارت بین الملل می گردد و فرضیه دیگر تجارت بین الملل را به عنوان عامل موثر در توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات در نظر می گیرد. علاوه بر این دو فرضیه، فرضیه سومی هم مطرح شده است که بر اساس آن فناوری اطلاعات و ارتباطات و تجارت بین الملل دارای یک رابطه علیت دو طرفه اند.این تحقیق در پی بررسی این موضوع است که رابطه بین توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات و تجارت بین الملل چگونه است؟ این مطالعه در چارچوب مدل تصحیح خطای پانل چند متغیره (PECM) و آزمون های هم انباشتگی و علیت پانل به بررسی رابطه بلندمدت و کوتاه مدت بین فناوری اطلاعات و ارتباطات و تجارت بین الملل در کشور های طرف تجاری ایران، طی دوره زمانی 2000 تا 2015 می پردازد. برآورد ضرایب بلندمدت با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی تعدیل شده کامل (FMOLS) و برآورد ضرایب کوتاه مدت و روابط علیت با استفاده از روش گشتاور تعمیم یافته (GMM) انجام شده است. نتایج این تحقیق نشان می دهد که علیت دو طرفه بین تجارت بین الملل و فناوری اطلاعات و ارتباطات ( هر چهار شاخص فناوری اطلاعات و ارتباطات ) در کوتاه مدت وجود دارد اما در بلند مدت یک رابطه یک طرفه از شاخص توسعه فناوری اطلاعات و ارتباطات به تجارت بین الملل برقرار است