محمد علی احسانی

پژوهش حاضر با به‌کارگیری تبدیل موجک پیوسته1[1]و تحلیل در دامنه­ی زمان – فرکانس2[2]، درک جدیدی از رابطه ­ی نقدینگی و اجزای تشکیل دهنده­ی آن با تورم در ایران ارائه می­ دهد. طبق نتایج تحقیق: 1)، در بلندمدت یک رابطه ­ی باثبات، قوی و هم­ فاز از رشد حجم پول به تورم برقرار است، به گونه­ ای که افزایش در رشد حجم پول با وقفه ­ای حدوداً 5/2 ساله منجر به افزایش تورم می­ شود. 2) در مقیاس کوتاه­ مدت و 2 ماهه، افزایش (کاهش) در رشد شبه­ پول با کاهش (افزایش) در تورم همراه است، اما در میان­ مدت و بلندمدت جریان علّیت از تورم به رشدشبه ­پول می­باشد. با این توضیح که متغیرهای مذکور در میان­مدت خلاف­ جهت و در بلندمدت هم­جهت حرکت کرده­اند. 3) رابطه­ی بین رشد نقدینگی و تورم در کوتاه­ مدت و میان­ مدت ناهمگن بوده و به رابطه ­ی اجزای نقدینگی با تورم بستگی دارد. در بلندمدت، رشد نقدینگی پیرو تورم می ­باشد و پس از گذشت 2 سال از آن تأثیر می­ پذیرد