مروزه با توجه به زندگی ماشینی و در نتیجه آن کم تحرکی شهروندان، اهمیت ورزش متنوع و در دسترس شهروندان دو چندان شده است. هدف از این پژوهش طراحی مدل مفهومی ورزش شهروندی در کلانشهر تهران است که با روش کیفی و ماهیت بنیادی-اکتشافی و با استفاده از نظریه داده بنیاد انجام گرفت. روش نمونه گیری این پژوهش، از نوع هدفمند-گلوله برفی بود. بر این اساس برای جمع آوری داده ها، با 25 نفر از خبرگان مرتبط با ورزش شهروندی مصاحبه صورت گرفت و برای تدوین مدل نهایی از رویکرد تحلیل پارادایمی اشتروس و کوربین استفاده شد. نتایج نشان داد عوامل تقویت کننده و تضعیفکننده به عنوان شرایط علی، بستر سخت افزاری و نرم افزاری به عنوان زمینه حاکم، عوامل سطح رفتاری، ساختاری و محیطی به عنوان شرایط مداخله گر، همچنین اقدامات تبلیغاتی، قانونی، مالی، آموزشی، تعاملی و عمرانی به عنوان راهبردها و تامین منافع ملی، پیامدهای اقتصادی، توسعه ورزشی، پیامدهای بهداشتی-سلامتی و فرهنگی-اجتماعی به عنوان نتایج حاصل از کاربست راهبردها شناسایی شد. بر اساس این یافته ها میتوان انتظار داشت که با شناسایی شرایط ورزش شهروندی و تمرکز بر اقدامات راهبردی، پایه های کاربردی و اجرایی برای رشد و توسعه آن در کلانشهر تهران فراهم گردد.
