هدف پژوهش حاضر تحلیل محتوای پژوهش های صورت گرفته در زمینه دوومیدانی در بازه ی زمانی (1387-1397) بود. روش پژوهش از نوع کمی و مبتنی بر تحلیل محتوا با رویکرد توصیفی تحلیلی جهت بررسی محتوای مقالات دوومیدانی می باشد. جامعه آماری برابر تمام مقالات در حوزه ورزش دوومیدانی است که در نشریات علمی و پژوهشی ایران در 10 سال گذشته منتشرشده بود. یافته ها نشان داد که بیشتر پژوهش ها در نشریه پژوهشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی با 11 مقاله منتشر گردیده است. موضوع اصلی پژوهش ها در فیزیولوژی ورزشی به تعداد 29 (%58) مقاله بود. در (%54) پژوهش ها از روش نیمه تجربی و با ابزار آزمایشگاهی (%66) استفاده شد؛ مشارکت نویسندگان برحسب مرتبه علمی عبارت است (%83/41) از افراد فاقد مرتبه علمی (دکتری، کارشناس ارشد)، همچنین تعداد نویسندگان (%44) مقالات با سه نویسنده انجام شده بود. حضور نویسندگان برحسب جنسیت نشان داد که درصد مشارکت مردان (%54) بیش از زنان (%46) بوده است. پذیرش و انتشار درصد بالایی (%30) از مقالات ارسال شده به نشریات، بین 2 تا 4 ماه بوده است. نتایج نشان داد با توجه به اهمیت دوومیدانی در بعد قهرمانی جهت کسب مدال های زیادی که در این رشته ورزشی نسبت به ورزش های دیگر توزیع می شود، در بعد همگانی و تأثیری که ورزش دوومیدانی در سلامت جامعه دارد، پژوهش در موضوعات مختلف ورزش دوومیدانی نیاز بیشتری به مشارکت افراد کارشناس دارد. همچنین انتخاب یک موضوع واحد و بررسی آن در تمامی رویکردها کمک شایانی به موضوعات منتخب می کند. پیشرفت در ورزش دوومیدانی با شناسایی افراد بااستعداد و کمک به توسعه دوومیدانی و استعداد پروری یکی از موضوعات مهمی است که در چهار رویکرد مدیریت، فیزیولوژی، روانشناسی و رفتار حرکتی، بیومکانیک و آسیب شناسی مهم و قابل بررسی است.
