مرتضی دوستی

مقدمه و هدف: بخش عمده ای از موفقیت سازمان های ورزشی با خلاقیت کارمندان مرتبط است. به همین دلیل آنها باید هم توانایی-های فنی و هم شغلی را با یکدیگر ادغام نمایند تا سازمانی خلاق و پویا شکل بگیرد. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی خلاقیت سازمانی اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران بر اساس تعلق شغلی و مهارت های فناوری اطلاعات کارمندان طراحی شده است. روش شناسی: این تحقیق توصیفی همبستگی بود. تعداد 108 کارمند به صورت تصادفی به عنوان نمونه بر اساس جدول مورگان از یک جامعه 180 نفری انتخاب شدند و به پرسشنامه های استاندارد تعلق شغلی (کانونگو، 1982)، خلاقیت سازمانی (حسن بیگی، 1389) و فناوری اطلاعات (فریدفتحی، 1389) پاسخ دادند. روایی پرسشنامه ها به وسیله 16 نفر از اساتید و متخصصان مدیریت ورزشی تأیید شد. پایایی هر یک از پرسشنامه ها نیز از طریق ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 81/0 ، 93/0 ، و 91/0 به دست آمد. علاوه بر آمار توصیفی، از مدل معدلات ساختاری برای آزمون فرضیه های تحقیق استفاده شد. یافته ها: نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که تعلق شغلی به طور معنی داری می تواند اعتقادات و جو سازمانی (r= .81, t= 2.02)، صلاحیت منابع انسانی (r= 1.01, t= 4.23) و انتشار دانش (r= .90, t= 3.81) را در ابعاد خلاقیت سازمانی برآورد نماید. از طرف دیگر، مهمترین توانایی فناوری اطلاعات در پیش بینی خلاقیت سازمانی، استفاده از دستورالعمل ها (r= .98, t= 10.26) و توانایی های رایانه ای (r= .86, t= 8.40) بود. بحث: به نظر می رسد که ادغام طرح های شغلی مبتنی بر فناوری اطلاعات می تواند عملکرد فردی و سازمانی محیط های ورزشی را از طریق خلاقیت در سطوح مختلف پیش بینی کند. از این رو، به مدیران پیشنهاد می شود که در طراحی و مهندسی مجدد مشاغل ورزشی، از دستورالعمل های به روز و ارگونومی مرتبط با اینترنت و رایانه استفاده کنند تا بر این اساس، تعلق شغلی کارمندان افزایش و خلاقیت در سطح سازمان تعمیم یابد.