استعدادیابی و نخبه پروری بدون شک مهم ترین امر در ورزش کشور است. در میان ارکان ورزش کشور، نقش فدراسیون ها و باشگاه ها ومراکز آموزشی پررنگ تر است. بدیهی است جهت گسترش استعدادیابی و نخبه پروری باید به جنبه سازمانی ورزش توجه به سزایی داشت. روش انجام استعدادیابی و نخبه پروری در ایران بیشتر بر محور روش گلخانه ای استوار است که وجود عواملی باعث ناکامی در نتایج این امر شده است. هدف از مطالعه ی حاضر آسیب شناسی مدل گلخانه ای استعدادیابی و نخبه یابی ورزش ایران بر اساس مدل ویزبورد است. روش تحقیق از نوع آمیخته و در واقع ترکیبی از روش کیفی و کمی است. روش نمونه گیری، هدفمند دردسترس بود. در مرحله کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته، آسیب ها در 6 بخش مدل ویزبورد شناسایی شد. جامعه آماری در مرحله کیفی شامل 20 نفر از مدیران، مربیان، ورزشکاران و اساتید دانشگاهی که در امر استعدادیابی و نخبه پروری ورزش استان مازندران فعالیت می کنند یا فعالیت می کردند، بوده است. بخش کمی تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی است. در این بخش به رتبه بندی آسیب های شناسایی شده ، پرداخته شد. جامعه آماری در بخش کمی شامل 220 نفر از مربیان، ورزشکاران ملی پوش، مدیران و کارشناسان وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون های کشور، بوده است. ابزار تحقیق در این مرحله شامل یک پرسشنامه تکمیل شده مدل ویزبورد بوده که شامل دو بخش، سوالات جمعیت شناختی (5 سوال) و سوالات اصلی تحقیق (44 سوال) بود. این سوالات در شش بخش اهداف، ساختار، رهبری، ارتباطات، پاداش و مکانیزم های کمک کننده طبقه بندی شده است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه به تایید ده نفر از اساتید مدیریت ورزشی رسید که پایایی آن نیز از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد (79/0=α). پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده ها در دو بخش توصیفی و استنباطی و با استفاده از نرم افزار SPSS 22 تجزیه و تحلیل شد. از روش های آمار توصیفی برای محاسبه میانگین، انحراف معیار و از آمار استنباطی جهت آزمون فریدمن برای رتبه بندی آسیب های هر بخش، استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد که بخش ارتباطات، با بالاترین میانگین رتبه ای مهمترین اثر را در شناسایی آسیب های مدل گلخانه ای داشته است.
