هدف: تحقیق حاضر با هدف شناخت موانع و راهکارهای استقرار مدیریت کیفیت در فدراسیون های ورزشی ایران انجام شد. روش شناسی: روش انجام تحقیق به صورت آمیخته (کیفی- کمی) بود؛ بدین صورت که در بخش کیفی از طریق مصاحبه های عمیق و انفرادی و نیمه ساختار یافته و همینطور تحلیل محتوای مطالعات کتابخانه ای؛ موانع و راهکارها در فرایند کدگذاری های باز و محوری شناسایی و طبقه بندی شدند و در مرحله کمی، محورهای شناسایی شده در بخش کیفی از طریق پرسشنامه مقایسات زوجی و با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی اولویت بندی شدند. مشارکت کنندگان در بخش کیفی که پرسشنامه مقایسات زوجی را هم تکمیل نمودند به صورت هدفمند و گلوله برفی از میان روسای فدراسیون های ورزشی، مدیران عالی ورزش کشور و متخصصان و صاحبنظران مدیریت ورزشی و مدیریت کیفیت، انتخاب شدند و مصاحبه ها تا مرحله اشباع نظری ادامه یافت (17 نفر). یافته ها: نتایج کدگذاری باز و محوری مصاحبه های انجام شده و همینطور مطالعات کتابخانه ای، منجر به شناسایی 59 مفهوم به عنوان مانع شد که در فرایند کدگذاری محوری در قالب 7 مقوله کلی دسته بندی شدند. همچنین 63 راهکار و اقدام موثر نیز در قالب 7 مقوله کلی، شناسایی و استخراج گردید. نتیجه گیری: محورهای شناسایی شده در بخش موانع به ترتیب اولویت عبارت بودند از فرهنگ سازمانی، منابع انسانی و مدیران، فرایندها و نوآوری، شرایط کلان جامعه و محیط ورزش، مدیریت و برنامه ریز، قوانین و ساختار سازمانی و فناوری اطلاعات و در بخش راهکارها، توسعه سیستم ارتباط با ذینفعان، توسعه سیستم ها و فرآیندها و آموزش و فرهنگ سازی بالاترین اولویت ها را داشتند. در این تحقیق نیز مشابه اکثر مدل های مدیریت کیفیت، شناسایی نیازها و انتظارات ذینفعان بالاترین اولویت را داشت.
