مرتضی دوستی

هدف از انجام این پژوهش شناسایی عوامل مؤثر در توسعه بازی های بومی و محلی استان مازندران بود. روش پژوهش حاضر ازلحاظ هدف نظری و کاربردی می باشد و گردآوری داده ها به روش کیفی اجراشده است. نحوه جمع آوری داده ها به شکل میدانی بود؛ که شامل مطالعات کتابخانه ای، روش تحلیل محتوا و بررسی پژوهش در حوزه ورزش و بازی های بومی و محلی و مصاحبه نیمه ساختاریافته با 24 نفر خبره و صاحب نظر بود. مصاحبه های نیمه ساختاریافته با طرح پرسش «از دیدگاه شما شیوه های نوین احیاء و ترویج و ارتقای ورزش های بومی و محلی در مازندران کدام اند؟» آغاز و باقی پرسش ها بر اساس پاسخ های مصاحبه شونده طرح می شد. افراد مصاحبه شونده به روش نمونه گیری غیر تصادفی از نوع هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. شاخص های محقق جهت نمونه گیری از میان جامعه آماری شامل افرادی آشنا با بازی های بومی و محلی، مدیران ورزشی در هیأت های ورزش های سنتی و بومی و محلی، اساتید و نخبگان دانشگاهی و معلمان تربیت بدنی بودند. مصاحبه ها تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت و 176 کد و مفهوم از آن استخراج گردید. بدین ترتیب پرسشنامه ی دلفی متشکل از 176 مفهوم به صورت دوگزینه ای بلی یا خیر باهدف تائید یا رد مفاهیم و همچنین کسب پیشنهاد های جدید در صورت نادیده گرفته شدن برخی از مفاهیم، در اختیار گروه دلفی قرار گرفت. اعضای گروه دلفی مفاهیم را بررسی کردند و مفاهیمی که درصد فراوانی تائید آن ها بالاتر از %70 بود برای مرحله بعد استخراج شدند و مابقی حذف شدند. سپس مفاهیم برای دور دوم در اختیار گروه دلفی قرار گرفت که مشابه دور اول بررسی شد، سرانجام روش دلفی در دور دوم به پایان رسید و با حذف و افزودن چند گویه درنهایت 177 مفهوم مورد اجماع نظری قرار گرفت که در هشت حیطه آموزشی، فرهنگی، مدیریتی، تبلیغات، شیوه و شرایط بازی، حمایتی مالی، قانونی و پژوهشی طبقه بندی شدند. حیطه ها خود نیز به بخش های جزعی تری به قرار ذیل تقسیم گشت؛ حیطه آموزشی با 27 مفهوم در سه بخش آموزش در مدارس و دانشگاه ها، آموزش عمومی و آموزش در بخش خانواده، حیطه فرهنگی با 22 مفهوم در دو بخش فرهنگ در بازی و بخش فرهنگی خارج از بازی، حیطه مدیریتی با 17 مفهوم در دو بخش مدیریت راهبردی و مدیریت منابع انسانی، حیطه تبلیغاتی با 27 مفهوم در دو بخش تبلیغات میدانی و تبلیغات الکترونیک و مجازی، حیطه شیوه و شرایط بازی با