هدف این پژوهش طراحی مدل ورزش شهروندی در کلانشهر تهران است. تحقیق حاضر از نظر هدف، بنیادی است که با روش کیفی در دو مرحله اجرا شد. در مرحله اول با استفاده از راهبرد داده بنیاد با 25 نفر از خبرگان مصاحبۀ عمیق صورت گرفت و برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش چارمز بهره گرفته شده و مدل اولیه استخراج شد. در مرحله دوم، مدل برآمده از مرحله قبل در سه مرحله در اختیار کارگروه دلفی متشکل از شش خبرۀ مدیریت ورزشی جهت اصلاح و تأیید نهایی گذاشته شد. نتایج نشان داد که سیاست گذاری کلان، الزامات توسعه بخش، وظایف سازمان متولی ورزش شهروندی، شهر ورزشی، مدیریت واحد شهری و در نهایت محیط کلانشهری تهران عوامل تأثیرگذار بر ورزش شهروندی هستند. بنابراین به نظر می رسد که دولتمردان، سیاست گذاران و مدیریت شهری با درک مفهوم واقعی ورزش شهروندی و شناسایی عوامل مؤثر بر آن، براساس مدل پژوهش حاضر، می توانند به منظور فراهم سازی بستر مشارکت حداکثری شهروندان، با فرهنگ سازی و تبلیغات رسانه ای مناسب، ضمن افزایش سلامتی و نشاط اجتماعی، پایه های اقتصاد و رفاه شهری را تقویت کرده و کلانشهر تهران را به شهر ورزشی شناخته شده ای در منطقه تبدیل کنند.
