باقر سیدعلیپور

کولیت اولسراتیو شامل گروهی از اختلالات التهابی مزمن با اتیولوژی نامشخص است که دستگاه گوارش را درگیر می‎کند . زرین گیاه در بسیاری از شر ایط مانند ترمیم زخم استفاده می‎شود. هدف این تحقیق بررسی اثر عصاره هیدروالکلی زرین گیاه ( Dracocephalum kotschyi) بر میزان ترشح اسید معده و پارامترهای آنتی اکسیدانی در مدل القای کولیت اولسراتیو حاد به روش اسید استیک در موش صحرایی می باشد. در این مطالعه از 48 موش صحرایی نر با و زن20 ± 250استفاده شد که به شش گروه 8 تایی تقسیم شدند که شامل : گروه سالم; گروه کولیت بدون درمان ;گروه درمان با سولفاسالازین mg/kg500; گروه درمان با عصاره زرین گیاه باغلظت mg/kg10; گروه در مان باعصاره mg/kg25; گروه درمان با عصاره زرین گیاه باغلظت mg/kg50 است. برای ایجاد کولیت حیوان را بطور مختصر با اتر بیهوش کرده و یک کاتتر به رکتوم حیوان وارد شده و یک میلی لیتر اسید استیک 4 درصد به درون رکتوم تزریق و بدنبال آن اسید استیک تزریق شده کاملاً پخش شد تا هفت روز درمان های مربوطه را دریافت کردند. سپس روز هشتم جراحی و نمونه گیری انجام ونمونه های بافتی هموژن شدند. اسیدمعده; سطح تیول وMDA ;فعالیت آنزیم های GPXو SOD اندازه گیری شدند. پس از جمع آوری اطلاعات، داده‎های با‎ نرم افزارver 21 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند و (05/0p<) معنی دار تلقی شد. نتایج این مطالعه نشان داد درمان با عصاره گیاه زرین میزان اسید معدی را به ترتیب برای گروه کولیت +زرین (mg/kg 25) و گروه کولیت+ زرین ( mg/kg50) به ترتیب (029/0 =p ; 8/4 ±16/19) و (006/0 =p ; 07/3 ±42/15) در مقایسه با گروه کولیت ( 7/7 ±40/43 ) کاهش داد. نتایج حاصل از این تحقیق تغییراتی معنی داری در گروه های مورد مطالعه در سطح تیول نشان داد (005/0=p). سطح تیول در گروه سالم 05/3 ±74/30 بود که بعد از القاء کولیت این مقدار به 86/2 ±31/16 کاهش یافت که تفاوت قابل توجهی و معنی داری با گروه سالم (028/0 =p ) ایجاد کرد. درمان با عصاره گیاه زرین سطح تیول را کاهش داد بطوری که فقط برای گروه کولیت+ زرین با غلظت 50 میلی گرم بر کیلو کرم (001/0 =p ; 4/3 ±49/36) در مقایسه با گروه کولیت (86/2 ±31/16) معنی دار بود. سطح مالون دی آلدئید در گروه کولیت +زرین 25 میلی گرم بر کیلو کرم ( 57/1743 ±00/14679 ) در مقایسه با گروه کولیت القاء شده با اسید استیک( 11/4