باقر سیدعلیپور

زمینه و هدف: روی یک عنصر کمیاب ضروری است که نقش کلیدی در رشد و تکوین جنین در دوران بارداری دارد. این مطالعه برای بررسی اثر سمیت نانوذره اکسید روی بر رشد و نمو جنین و ارزیابی وزن بدن، کلیه و کبد موش باردار NMRIانجام شد. مواد و روشها: 25موش سوری ماده بالغ با وزن ) 30± 3گرم( به طور تصادفی به پنج گروه تقسیم شدند)یک گروه کنترل و چهار گروه تجربی.) موشها در گروههای تجربی 3 ،2 ،1و 4در طی 15روز به صورت یک روز در میان نانو اکسید روی به ترتیب با غلظتهای ( 50،100،150،200 mg/kgتزریق درون صفاقی) دریافت کردند. در پایان این دوره وزن بدن، کلیه و کبد موشهای باردار و جنینها اندازهگیری شد. همچنین، بررسی هیستوپاتولوژی بر روی جنینها انجام گردید. دادهها توسط برنامه آماری SASدر سطح P≤0.05آنالیز شدند. نتایج: بر اساس مشاهدات ماکروسکوپی وزن جنین و کلیه با افزایش غلظتهای مختلف نانوذره در مقایسه با کنترل به ترتیب کاهش و افزایش یافت (.)P≤0.05 دادههای ما نشان داد در غلظتهای مختلف نانوذره فاصله و اندازه و تعداد اجسام مهرهای نسبت به گروه کنترل افزایش یافت. در غلظت 150 mg/kgتجمعی از سلولهای مزانشیمی جهت غضروفی شدن مشاهده گردید و به نظر میرسد دوز بالای نانو ذره از رشد جنین ممانعت میکند. نتیجهگیری: نتایج ما نشان داد اکسید روی سبب تاخیر در رشد و نمو، بهم ریختگی و عدم تمایز کامل جنین در موش NMRIشده است