مداخله فراشناختی بهعنوان یکی از روشهای موثر بر افزایش مهارت و درک شنوایی شناخته میشود. اخیرا تحقیقاتی بر روی شنوندگان مبتدی و حرفهای زبان دوم صورت گرفته که نشانگر مداخله فراشناختی بهشنوندگان مبتدی زبان دوم، بیشتر از شنوندگان حرفهای زبان دوم کمک میکند. اما، از آنجا که شنوندگان حرفهای زبان دوم، بهدرجه باالیی از یادگیری رسیدهاند، دستیابی بهپیشرفت بیشتر، برای آنها دشوارتر خواهد بود. بنابراین، مقیاس پیشرفت بین شنوندگان مبتدی و شنوندگان حرفهای، متفاوت است، که برای بررسی وواکاوی میزان پیشرفت، تنها یافتن میزان مهارت پیش و پس از آزمون کفایت نمیکند. در این پژوهش، از رویکرد بررسی و واکاوی منطق فازی بهره گرفتهشده؛ تا نخست مقیاسهای متفاوت را یکسانسازی و سپس پیشرفت را برابرسنجی کند. برای بررسی پرسشهای پژوهش؛ از رویکرد کمی و از طرح نیمهآزمایشی استفاده شده است. 65 دانشجوی ایرانی شامل 11 شنونده مبتدی و 10 شنونده حرفهای گزینه شدند. آموزش بر اساس مداخله فراشناختی در هشتجلسه صورت گرفت. نتیجه بهدست آمده بر اساس روش بررسی وواکاوی منطق فازی نشان داده است که برخالف پژوهشهای پیشین، مداخالت فراشناختی، تاثیر بیشتری در پیشرفت شنوندگان حرفهای، نسبت بهشنوندگان مبتدی، داشته است. این پژوهش در زمینه ارزیابی مفید است. ارزیابیها بر پایه تفاوت نتایج پیش/پسآزمون ممکن است تنها در برخی موارد کافی و مناسب نباشد. محققان و معلمان بهتر است عوامل دیگری را نیز در قضاوتهای خود لحاظ کنند.
