بهرام محسنی ملکی

در این پژوهش دو مسئله را بررسی نمودیم: 1) رابطه بین گردش شرکای حسابرسی و تأخیر در گزارش حسابرس و 2) تأثیر محدودیت مالی بر رابطه بین گردش شرکای حسابرسی و تأخیر در گزارش حسابرس. برای بررسی این موضوع 116 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران را طی سال های 1393تا 1397بررسی نمودیم. برای تجزیه و تحلیل مدلها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده و محاسبات با استفاده از نرم افزار استاتا 13 1انجام گرفته است. برای بررسی فرضیههای پژوهش نیز ابتدا با استفاده از روش VIFهم خطی بین متغیرها را بررسی کردیم و به این نتیجه رسیدیم که هیچ گونه هم خطی بین متغیرهای پژوهش وجود ندارد. سپس با آزمون ولدریچ، خودهمبستگی بین خطاها را بررسی کردیم، نتایج نشان داد که بین جملات خطا، مشکل خودهمبستگی مرتبه اول وجود ندارد. بر اساس برآورد مدل رگرسیون فرضیه اول، به این نتیجه رسیدیم که بین گردش شرکای حسابرسی و تأخیر در گزارش حسابرسی، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به عبارتی دیگر با افزایش گردش شرکای حسابرسی، تأخیر در گزارش حسابرسی نیز افزایش می یابد. در نتیجه فرضیه اول تحقیق تأیید می شود. همچنین نتایج نشان میدهد که متغیرهای اندازه شرکت و زیان شرکت رابطه مثبت و معناداری با تأخیر در گزارش حسابرسی دارند، اما اهرم مالی و رشد فروش رابطه معناداری با تأخیر در گزارش حسابرسی ندارند. در بررسی فرضیه دوم نیز به این نتیجه رسیدیم که محدودیت مالی تأثیری بر رابطه بین گردش شرکای حسابرسی و تأخیر در گزارش حسابرسی ندارد. در نتیجه فرضیه دوم تحقیق رد می شود. ضریب تعیین تعدیل شده مدل های پژوهش حدوداً برابر است با 0.49و بیانگر این است که تقریباً 49درصد از تغییرات متغیر وابسته، توسط متغیرهای مستقل و کنترلی توضیح داده میشود