مدیریت انعطاف پذیری مالی داخلی بصورت مستقیم بر چگونگی استفاده از وجه نقد، ظرفیت بدهی استفاده نشده و اثر متقابل آن در شرایط مواجهه با بحران و شوک های برون سازمان و همچنین به سیاست تقسیم سود شرکت بستگی دارد. بررسی ظرفیت بدهی استفاده نشده به عنوان یکی از اجزای انعطاف پذیری مالی داخلی شرکت ها اهمیت زیادی دارد زیرا مشخص شدن این مسئله به پویایی و حفظ انعطاف پذیری مالی داخلی کمک کرده و موجب بهبود عملکرد شرکت در برخورد با شوک ها و بحران های مالی غیرمنتظره و همچنین استفاده بهینه از فرصت های سرمایه گذاری و سودآوری می شود. در این راستا، مقاله حاضر به بررسی ارتباط بین ظرفیت بدهی استفاده نشده و سرعت تعدیل سود تقسیمی سهام با توجه به نقش تعدیل کنندگی شوک نقدینگی می پردازد. برای اندازه گیری سرعت تعدیل سود تقسیمی سهام که معیاری برای سنجش هموارسازی سود بوده، از رگرسیون غلتان با توجه به مدل لیتنر(1956)، و همچنین جهت سنجش ظرفیت بدهی استفاده نشده که شاخصی برای اندازه گیری انعطاف پذیری مالی است، از روش دی جانگ و همکاران(2012) و فالکندر و وانگ(2006) استفاده شده است. با توجه به محدودیت های تحقیق، 105 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1396-1387 با استفاده از نرم افزار استاتا مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج تحقیق نشان می دهد ظرفیت بدهی استفاده نشده بر سرعت تعدیل سود تقسیمی سهام تاثیر معناداری ندارد. همچنین شوک نقدینگی تاثیری بر ارتباط بین ظرفیت بدهی استفاده نشده و سرعت تعدیل سود تقسیمی سهام ندارد.
