بهنام غلامی بروجنی

مقدمه و هدف: کمردرد به عنوان درد و ناراحتی از زیر قفسه سینه تا بالای چین‌های عضلات سرینی تعریف می‌شود. بیماران مبتلا به کمردرد مزمن دارای مشکلات تنفسی بر اثر اختلال در عملکرد دیافراگم و سایر عضلات تنفسی می‌باشند. رفع اختلال در عملکرد عضلات تنفسی خصوصاَ دیافراگم می‌تواند علاوه بر رفع مشکلات تنفسی این بیماران، درد و سایر علائم کمردرد مزمن بیماران را کاهش دهد. در این مطالعه به مروری بر پژوهش‌های انجام شده در تأثیر کایروپرکتیک ناحیه تنه بر شاخص‌های تنفسی بیماران مبتلا به کمردرد مزمن پرداخته شده است. روش شناسی پژوهش: در این مطالعه جستجو و انتخاب سیستماتیک پژوهش‌ها با استفاده از کلید واژه‌های کایروپرکتیک تنه، موبیلیزاسیون تنه، موبیلیزاسیون عضلات تنفسی، رهاسازی عضلات تنه و موبیلیزاسیون عضلات تنفسی در پایگاه‌های اطلاعاتی Magiran, Medline, Scopus, Google Scholar و PubMed انجام شد. مطالعاتی که به دو زبان فارسی و انگلیسی منتشر شده بودند بررسی شدند. با جستجوی کلید واژه‌های در پایگاه‌های اطلاعاتی 521 مطالعه استخراج شد. از این تعداد 513 مقاله به دلیل نداشتن معیارهای پژوهش از مطالعه حذف شدند. در نهایت 8 مقاله با توجه به شرایط ورود و خروج به مطالعه به عنوان مقالات منتخب وارد مطالعه شدند. یافته‌ها: تکنیک‌های کایروپرکتیک استفاده شده در مطالعات انتخاب شده شامل موارد زیر بودند. موبیلیزاسیون مفصل و بافت نرم در ناحیه تنه، رهاسازی دیافراگم، موبیلیزاسیون همراه با کشش در ناحیه تنه و عضلات تنفسی، درمان دستی ستون فقرات و رهاسازی مایوفاشیال. نتیجه گیری: مطالعه مروری سیستماتیک حاضر نشان داد که استفاده از تکنیک‌های کایروپرکتیک در ناحیه تنه بر شاخص‌های درد، ناتوانی، کیفیت زندگی، حس عمقی ناحیه تنه و دامنه حرکتی ستون فقرات مؤثر است و توصیه می‌شود از این تکنیک‌ها در جهت رفع علائم کمردرد استفاده شود. ولی شواهدی که نشان دهد تکنیک‌های کایروپرکتیک در ناحیه تنه و عضلات تنفسی بر شاخص‌های تنفسی بیماران مبتلا به کمردرد مؤثر هستند، یافت نشد.