تقصیر به عنوان پایه نظام مسیٔولیت در مقابل آسیبدیدگان حوادث پزشکی،معیاری ساده است که در عمل احراز آن برای بسیاری از این اشخاص ممکن است دستنیافتنی است به نظر برسد.رفتارهای محتاطانه پزشکان برای اجتناب از برچسب خوردن به عنوان مقصر نیز میتواند تردید در عدم دسترسی به اقدامات درمانی مناسب را برای بیماران و به طور کلی جامعه همواره باقی نگه دارد. به همین جهت، برخی کشورها تحت تاثیر فعالیتهای آگاهسازی شهروندان، به طور کلی معیار تقصیر را حذف کرده و قواعد جدیدی را تحت عنوان نظام بدون تقصیر در رابطه با جبران خسارت آسیبدیدگان حوادث پزشکی به وجود آوردهاند. برخی دیگر نیز به رغم حفظ نظام مبتنی بر تقصیر، با به رسمیت شناختن نیازهای بیماران، حوادث پزشکی بدون تقصیر را با تعیین شرایطی مشمول جبران خسارت قرار دادهاند. آنچه در مقاله ذیل می- خوانیم، تلاشی است برای به تصویر کشیدن ضرورت طرح مساله نظام بدون تقصیر جبران خسارت حوادث پزشکی و به صورت خاص نوآوری- های قانونگذاری در کشورهای بلژیک و فرانسه در مواجهه با این موضوع.در نهایت هم موقعیت نظام حقوقی ایران را در رابطه با این نیاز ناشنیدهای که با توجه به افزایش فراوانی، در حال شنیده شدن هست، نقد میکنیم.
