هرچند قانونی سازی مواد مخدر اغلب تحت تأثیر دیدگاه «جرم انگاری» در حاشیه قرار گرفت، ولی در سال های اخیر در سیاست کیفری برخی کشورها، مانند کانادا، اروگوئه و بعضی ایالت های امریکا، مادۀ مخدر کانابیس به مثابه رویکرد اصلی جایگزین شده است. در نظام عدالت کیفری ایران نیز به رغم آنکه همواره بر رویکرد جرم انگاری در حل مشکل مواد تأکید شده است، ولی نتایج پژوهش ها هیچ گاه از اثربخشی آن حمایت نکردند. با توجه به تحولات اخیر، این پرسش طرح می شود که آیا در نظام عدالت کیفری ایران نیز امکان اجرای سیاست قانونی سازی در مورد کانابیس وجود دارد؟ برای پاسخ به این پرسشِ پژوهش تلاش کردیم تا با اتکا بر تلفیقی از روش تحلیل محتوای کیفی و مطالعۀ تطبیقی جریان های مؤثر بر قانونی سازی کانابیس در ایالات متحدۀ امریکا، به جمع آوری، کدگذاری و تحلیل داده ها بپردازیم. یافته های پژوهش بیانگر تمرکز بر پزشکی سازی حوزۀ کنترل مواد مخدر است تا به واسطۀ تأکید بر درمان مصرف کنندگان، به بحران مواد مخدر پایان داده شود. این مقدار توجه، از اهمیت درک پیامدهای منفی این رویکرد می کاهد و تغییر الگوی مصرف جامعه و مسئلۀ جرم زدایی را نادیده می گیرد؛ حال آنکه وجود این موارد امکان طرح سیاست قانونی سازی کانابیس را محتمل توصیف می کند.
