مساله توسعه شبکه ریلی در این پژوهش به توسعه ظرفیت شبکه ریلی باری ایران می پردازد، به طوری که ضمن امکان انتقال سطح مشخصی از تقاضا، هدف کمینه سازی متوسط زمان سیر در شبکه تامین گردد. برای حل این مساله، یک الگوریتم یابنده معرفی می شود که به طور تکراری اولویت توسعه شبکه را به بلاک های با بیشترین تاثیر را در کاهش متوسط زمان سیر بار می-دهد، و این روند تا جایی پیش می رود که کل سطح تقاضای ورودی بتواند از شبکه انتقال پیداکند. در این راستا، یک الگوریتم تخصیص ترافیک جزئی به کار گرفته می شود که به طور تکراری بلاک های به ظرفیت رسیده (مسدودشده) شبکه را تعیین می کند. سپس، از میان بلاک های به ظرفیت رسیده، هر بلاک به طور مجزا مورد توسعه جزئی قرارگرفته، نقش آن در کاهش متوسط زمان سیر در شبکه بررسی می گردد. در نهایت، از میان بلاک های بررسی شده، بلاکی که بیشترین نقش را در افزایش ظرفیت شبکه داشته است انتخاب شده و مورد توسعه قرار می گیرد. این فرایند آنقدر تکرار می شود تا الگوریتم به شبکه ای دست پیداکند که سطح مورد نظر تقاضا را از خود عبور دهد. پیاده سازی الگوریتم بر روی شبکه ریلی ایران منجر به حصول 1280 جواب شبه پارتو برای آن می شود که این مطالعه به گزارش و بررسی آن می پردازد.
