گلوتاتیون ترانسفرازها خانواده بزرگی از آنزیم های چند منظوره هستند که در خنثی سازی طیف وسیعی از مواد سمی خارجی از جمله حشره کش ها نقش دارند. این عمل معمولاً قابلیت انحلال در آب و دفع شدن محصول واکنش را بیشتر می کند. GST علاوه بر عملکرد کاتالیزوری متعدد خود، به تعدادی از لیگاندهای غیر سوبسترا که دارای ساختار شیمیایی بسیار متفاوت هستند متصل می شود. تمامی این عملکردهای GST به عنوان مکانیسم مهمی در سم زدایی محسوب می شود. بی مهرگانی نظیر گاماروس ها نسبت به دیگر موجودات مورد استفاده در مطالعات اکوتوکسیکی آبی، یک نامزد خوبی برای مطالعات اکوتوکسیکی می باشند چرا که این گروه از سخت پوستان دارای توزیع گسترده بوده و بدلیل فراوانی زیاد و شناسایی آسان اغلب از ارزش بالایی برخوردارند و حتی آنها به عنوان غذای زنده برای ماهی و برخی از گونه های دوزیستان می باشند. تاکنون، مطالعاتی در مورد استفاده از بیومارکر گلوتاتیون S-ترانسفراز در گونه های گاماروس در جهت مطالعه شاخص آلودگی مشاهده نشده است. لذا در این مطالعه فعالیت آنزیم GST در گاماروس که یک بی مهره آبی بوده و نقش مهمی در زنجیره غذایی آبزیان دارد مورد بررسی قرار خواهد گرفت. بدین منظور، نمونه های گاماروس از سواحل دریای خزر جمع آوری شدند و با استفاده از دستگاه هموژنایزر همگن و توسط سانتریفیوژ یخچال دار به مدت 10 دقیقه در دور 12000 سانتریفوژ شدند. فعالیت آنزیم گلوتاتیون S ترانسفراز در محلول سوپرناتانت با اسپکتروفتومتر و استفاده از سوبستراهای گلوتاتیون و 1-کلرو 2،4 دی نیتروبنزن سنجش شد. فعالیت آنزیم بر اساس تغییرات جذب محاسبه شد که در این تحقیق این فعالیت آنزیم برابر با 0/23±1/09 بود. با توجه به نتایج این تحقیق می توان پیشنهاد کرد که با اندازه گیری فعالیت آنزیم GST در گاماروس می توان از آن به عنوان یک بیومارکر بیولوژیک اختصاصی برای بررسی آلودگی ترکیبات آلی در محیط زیست استفاده نمود. به هر حال، مطالعات تکمیلی در جهت بررسی فعالیت این آنزیم در فصول مختلف و جنس های مختلف این موجود لازم می باشد.
