زمینه:بیماری آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل در سالمندان است که با تجمع بیش از حد پلاک های وابسته به پیری و آتروفی قشر مغز مشخص میگردد. علیرغم وجود داروهای متعدد، در حال حاضر تنها درمان موثر بالینی استفاده از مهار- کنندههای استیلکولیناستراز میباشد که تحویل هدفمند آنها به سیستم عصبی مرکزی محدودیت هایی نظیر حلالیت کم، دسترسی بیولوژیک کم و کاهش کارایی به علت حضور سد خونی-مغزی را دارند. لذا استفاده از نانوذرات پلیمری آبدوست مانند کیتوزان با توجه به توانایی در افزایش حلالیت و رهایش هدفمند دارو تاثیرگذار و راهگشا می باشد. روش کار:. نانوذرات کیتوزان به روش ژلهای شدن یونوتروپیک که بر اساس برهمکنشهای الکتروستاتیک بین گروههای آمین ساخته شد. کیتوزان در اسید استیک حل شده سپس پلی آنیون اضافه شد و TPP کیتوزان وگروههای با بار منفی پلی آنیون نانوذرات به تدریج با همزن مکانیکی تشکیل شدند، اندازه، توزیع اندازه اصلی، پتانسیل زتا و شاخص پراکندگی نانوذرات با بررسی شد. جهت آنالیز نهایی ویژگیهای مورفولوژیکی نانوذرات از میکروسکوپ Nanozeta Sizer استفاده از دستگاه استفاده شد و نهایتا با بهینه سازی شرایط، میزان بارگذاری دارو در کیتوزان در مطالعات درون FTIR و طیف SEM الکترونی امکان پذیر گردید و در TPP تنی بررسی میشود. یافته ها :تولید نانوذرات کیتوزان در محدوده خاصی از غلظت کیتوزان و در برخی غلظتها رسوبات ناپایداری دیده شد. نتیجه گیری: از آنجا که بار سطحی شاخص TPP نسبتهای بالاتر کیتوزان به موثر بر کارایی انکپسوله شدن و پایداری کلوئیدی می باشد، مطالعه حاضر نشان داد که میتوان با تغییر شرایط، اندازه ذرات و پتانسیل زتا را کنترل نمود و نانوذراتی با ویژگیهای بهینه از جمله اندازه و بار سطحی مناسب و کمترین شاخص پراکندگی راتولید کرد.
