1403/06/18
علی طراوتی

علی طراوتی

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده: دانشکده علوم پایه
نشانی:
تلفن: 35305250

مشخصات پژوهش

عنوان
بررسی میزان تفاوت بیان mir- 320 و mir-210 در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتی و بیماران دیابتی غیر رتینوپاتی
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
Diabetic Retinopathy ، MicroRna-320 ، MicroRna-210
سال 1402
پژوهشگران امیرمحمد سلیمی شریف(دانشجو)، گلناز خاکپور(استاد مشاور)، علی طراوتی(استاد راهنما)

چکیده

مقدمه: بیماری رتینوپاتی دیابتی یکی از عوارض دیابت بوده که سالانه میلیون ها نفر در دنیا به این بیماری مبتلا شده و یکی از عوامل مهم نابینایی در دنیا می باشدکه به دو نوع پرولیفراتیو وغیر پرولیفراتیو تقسیم می شود. در بروز این بیماری عوامل متعدد ژنتیکی و محیطی دخیل می باشند از جمله عوامل ژنتیکی مهم در بروز این بیماری ژنهای مسیر angiogenesis ، مسیر inflammation، مسیرNeurogenesis می باشد . عوامل متعددی از جمله جهش های ژنتیکی و عوامل کنترل کننده بیان این ژنها در بروز بیماری دخالت دارند از جمله عوامل کنترل کننده می توان به miRNA ها اشاره کرد که در کنترل اکثر ژنها دخالت داشته و از طریق افزایش یا کاهش بیان آنها در بروز بیماری دخالت دارند از آنجاییکه شناسایی پاتوژنز این بیماری و تشخیص زودهنگام آن و پیش بینی اینکه کدام بیمار به سمت نوع پرولیفراتیو خواهد رفت در بهبود کنترل این بیماری و جلوگیری از عوارض جبران ناپذیر آن دخالت دارید ، بر آن شدیم که به بررسی بیان miRNA در این بیماران بپردازیم. مطالعه مشابهی تا کنون در ایران انجام نشده و حتی در مطالعات زیادی که در دنیا انجام شده بیشتر بر روی مدل حیوانی یا رده سلولی بوده است بنابراین بررسی miRNA های انتخاب شده نه تنها می تواند به پاتوژنز بهتر این بیماری بلکه به بهبود کنترل این بیماری نیز کمک شایانی بنماید. روش انجام کار: در ابتدا با رضایت کامل بیمار 5 سی سی خون گرفته میشد سپس نمونه خون ها به سرعت برای استخراج به دانشگاه منتقل می شد سپس استخراج RNA با کیت ستونی پیشگامان سنجش انجام شد. در مرحله بعد با استفاده از کیت SMO-BIO سنتز CDNA انجام می شد .در مرحله اخر سپس سطوح بیانMIR ها با استفاده از تکنیک RT-qPCR اندازه گیری شد. نتایج: داده ها نشان داد که بیان MIR-320 در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتیک نسبت به بیماران دیابتی بدون رتینوپاتی افزایش معنی دار پیدا می کند.(P=0.009) همچنین داده های نشان داد که بیان MIR-210 نیز در بیماران مبتلا به رتینوپاتی دیابتیک نسبت به بیماران دیابتی بدون رتینوپاتی افزایش معنی دار پیدا می کند.(P=0.022) بحث: با توجه به نتایج به دست امده از بیان MIR-320 وmir-210 ما پیشنهاد می کنیم که با تکرار همین ازمایش بر روی سرم بیماران رتینوپاتی دیابتیک و مقایسه تفاوت بیان ان با بیماران دیابتیک بدون رتینوپاتی و تایید شدن نتایج بدست امده ،از این MIR-320 و MIR-210 می توان به عنوان بیومارکر تشخیصی در این بیمارسی استفاده کرد.