آلومینیوم (Al) فلزی با سمیت شناخته شده هم برای انسان و هم برای دام می باشد که در پاتوژنز بیماری های مختلف نقش دارد. مسمومیت با آلومینیوم تشکیل گونه های واکنشگر اکسیژن را تشدید می کند که تولید بیش از حد ROS به نوبه خود می تواند منجر به وقوع استرس اکسیداتیو و نهایتا آسیب به ماکرومولکول ها و بافت ها در بدن شود. اگر استرس اکسیداتیو مهار نشود سبب ایجاد آسیب های اکسیداتیو می شود. گیاهان حاوی طیف گسترده ای از مواد شیمیایی و آنتی اکسیدان ها می باشند که می توانند رادیکال های آزاد را خنثی و در نتیجه مانع پیشرفت بسیاری از بیماری های مزمن مزتبط با استرس اکسیداتیو و گونه های فعال اکسیژن شوند. یکی از این گیاهان گل محمدی می باشد که دارای خاصیت آنتی اکسیدانی قوی می باشد. هدف این مطالعه، بررسی اثر محافظتی عصاره گل محمدی در جلوگیری از وقوع استرس اکسیداتیو القاء شده با آلومینیوم می باشد. بدین منظور در این مطالعه 60 موش صحرایی در گروههای کنترل، شم، تیمار با آلومینیوم کلراید، تیمار با عصاره، تیمار آلومینیوم کلراید با عصاره در غلظت های 500 و 1000 میلی گرم/کیلوگرم/روز قرار گرفتند. پس از سپری شدن دوره تیمار از تمامی موش های صحرایی خون گیری انجام شد و پلاسمای جدا شده برای اندازه گیری سطح آنتی اکسیدان تام و مالون دی آلدهید، آنزیم های آنتی اکسیدانی کاتالاز، گلوتاتیون s-ترانسفراز و میلوپراکسیداز مورد استفاده قرار گرفت. نتایج با استفاده از آزمون ANOVA در نرم افزار SPSS آنالیز شد. در این مطالعه سطح آنتی اکسیدان تام افزایش معنی داری را با گروه کنترل نشان داد، سطح مالون دی آلدهید تفاوت معنی داری را با گروه کنترل نشان نداد، فعالیت آنزیم کاتالاز و میلوپراکسیداز در گروه آلومینیوم کلراید افزایش معنی داری را در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند و فعالیت آنزیم گلوتاتیون s-ترانسفراز در گروه دریافت کننده عصاره و گروه های دریافت کننده عصاره به همراه آلومینیوم، افزایش معنی داری را با گروه کنترل نشان داد. با توجه به یافته های این مطالعه می توانیم نتیجه بگیریم که گل محمدی با محتوی بالای آنتی اکسیدانی خود توانسته اثر محافظتی خود را اعمال کند. بنابراین بررسی اثر آنتی اکسیدانی دیگرگیاهان با دوز های مختلف و یا در ترکیب با عصاره گل محمدی بر استرس اکسیداتیو هم موضوع مناسبی برای پژوهش های آینده با هدف دستیابی به آنتی