غدیر عشورنژاد

رشد تصاعدی اطلاعات مبتنی بر سنجش از دور در دهه گذشته فرصت‌های بی‌سابقه‌ای را برای نظارت بر منابع زمین از جمله تالاب‌ها که از با ارزش‌ترین اکوسیستم‌های موجود هستند فراهم کرده است. اطلاع از تغییرات تالاب‌ها نقش اساسی در کیفیت مدیریت این‌گونه مناطق دارد. در این پژوهش میزان آب‌های سطحی ایران و تغییرات تالاب‌های ایرانی ثبت شده در کنوانسیون رامسر در یک دوره 37 سال (2021-1984) با استفاده از تصاویر محصول سنجش از دوری آب‌های سطحی جهانی(GSW)، تولیدشده در مرکز تحقیقات مشترک اروپا (JRC) مورد پایش قرار گرفت. داده‌های محصول با مرز تالاب‌ها در محیط GIS تلفیق و مساحت سطح آب موجود، سطح آب ازدست رفته و سطح آب اضافه شده درطی 37 سال برای هر استان و هر تالاب برآورد شد. نتایج نشان می‌دهد درایران و در دوره مطالعه شده 6285/86 کیلومترمربع آب دائمی، 1860/29 کیلومترمربع آب دائمی اضافه شده،3601/68 کیلومترمربع آب دائمی ازدست‌رفته، 3957/54 کیلومترمربع آب فصلی، 11614/55 کیلومترمربع آب فصلی جدید، 16222/89 کیلومترمربع آب فصلی ازدست‌رفته، وجود دارد. تالاب‌های ثبت شده در کنوانسیون رامسر نیز در مجموع دارای 430198/9 هکتار آب دائمی، 15077/97 هکتار آب دائمی جدید، 325955/4 هکتار آب دائمی ازدست‌رفته، 167270 هکتار آب فصلی، 486853/7 هکتار آب فصلی جدید،628942/8 هکتار آب فصلی ازدست‌رفته می‌باشند.