عبدالعلی موحدی نیا

توانایی ماهی در مقابله با تغییرات شوری محیط به طور گسترده ای در گونه های یوری هالین مورد بررسی قرار گرفته است. با این وجود پاسخ های گونه های استنوهالین ساکن آب شیرین به محیط های لب شور به خصوص در نواحی که آب لب شور بیش از آب شیرین در دسترس می باشد مورد توجه قرار گرفته است. کپور معمولی یک کاندیدای مناسب برای ارزیابی تغییرات در گونه های استنوهالین می باشد چون می تواند طیف نسبتا وسیعی از تغییرات شوری محیط را تحمل کند. برای ارزیابی ایمونولوکالیزاسیون Na+-K+ ATPase در آبشش کپور معمولی به افزایش شوری محیطی 90 ماهی کپور معمولی با میانگین وزن (986±0.36 گرم) به طور تصادفی به 6 گروه با شوری های 3, 6, 9, 12 و 15 گرم در لیتر و یک گروه کنترل تقسیم شدند. پس از 14 روز از آبشش نمونه گیری و در پارافرمالدهید 4% فیکس شدند. برای ارزیابی ایمونولوکالیزاسیون Na+-K+ ATPas از آنتی بادی مونوکلونال علیه تحت واحد a5 این پروتئین استفاده گردید. در گروه کنترل سلول های کلراید در اپی تلیوم تیغه ای و رشته ای مشاهده گردیدند ولی با افزایش شوری محیط از شوری 3 گرم در لیتر این سلول ها فقط در اپی تلیوم رشته ای مشاهده گردیدند و تعداد آنها هم افزایش معنی داری نشان داد (P<0.05).