برای حفظ و نجات زیستگاههای طبیعی، بهتر است قبل از هر چیز شناخت کاملی از این عرصه ها بدست آید. مراتع به عنوان بستر تحولات اقتصادی و اجتماعی ایلات و عشایر ایران از اهمیت ویژه ای برخوردارند، زیرا منابع تولید گوشت، لبنیات، پشم و سایر فرآورده های دامی می باشند. متاسفانه بسیاری از مراتع کشور به علت تخریب بیش از حد، با بحرانی عمیق مواجه شده اند. مراتع، یکی از اصلی ترین رویشگاههای گونه های گیاهان خانواده گرامینه هستند که به دلایل مختلف چرا، فرسایش و خشکسالی آسیب جدی دیده اند. شناخت عناصر گیاهی موجود در یک منطقه به عنوان مطالعه ای زیربنایی، برای انجام تحقیقات اکولوژیکی، مدیریتی و حفاظتی گیاهان ضروری می باشد. هنگام تهیه فلور استان مازندران در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی مازندران، گونه های زیادی از گیاهان خانواده گرامینه جمع آوری گردیدند. این نمونه های گیاهی همانند سایر گونه ها، مورد مطالعه و شناسایی قرار گرفتند. شناسایی گیاهان خانواده گرامینه با مشکلات بسیاری همراه است. متخصصان در هرباریومهای بزرگ دنیا روشها و کلیدهای مختلفی برای شناسایی گونه های این خانواده در اختیار دارند و به صورت تخصصی بر روی آنها کار می کنند. دانشگاه Shivaji در ایالت ماهاراشترا هندوستان، یکی از این مراکز مهم گیاه شناسی در دنیا است. در بین گونه های گرامینه ی استان مازندران، گونه هایی بودند که شناسایی نشده بودند و یا شناسایی آنها با مشکلات جدی همراه بود. نمونه های فوق شامل 04 جنس و 75 گونه ی گرامینه، توسط دکتر آرمان محمودی اطاقوری به دانشگاه Shivajiمنتقل و در طی مدت 3 ماه کار مداوم در آزمایشگاه تحقیقاتی گیاهشناسی بوسیله پروفسور Sherrirang Ramchandra Yadav مورد شناسایی دقیق و تایید نهایی قرار گرفتند. همچنین سایر گونه های گیاهان گرامینه از مناطق مختلف استان مازندران جمع آوری شده و مورد شناسایی دقیق قرار گرفتند. گیاهان خانواده گرامینه در استان مازندران دارای 04 جنس و 131 گونه می باشند.
