مطالعه تمایل به خودکشی و ایده پردازی خودکشی به این علت اهمیت دارد که نظریه پردازان معتقدند خودکشی در انزوا اتفاق نمی افتد. یعنی افرادی که از نظر اجتماعی منزوی تر هستند بیشتر تمایل به ارتکاب خودکشی دارند. از این رو، آنچه در این تحقیق مورد نظر می باشد محدود به یکی از چندین بعد مسائل مربوط به خودکشی است، به طوری که این مطالعه در سطخ خرد بر روی بررسی و تبیین جامعه شناختی تمایل نسبت به خودکشی و ایده پردازی خودکشی در میان شهروندان تهرانی متمرکز می باشد. هدف اصلی این مطالعه، بررسی توصیفی وضعیت خودکشی در کشور بر حسب استان( در سطح کلان) و تبیین تمایل نسبت به خودکشی و ایده پردازی خودکشی با تاکید بر نظریه آنومی/ فشار دورکیم، نظریه فشار عمومی اگنو و نظریه های سرمایه اجتماعی و اثر بخشی جمعی در سطح خرد بوده است. لذا، این کتاب علاوه بر توصیف نسبتاً جامع از وضعیت میزان تمایل و ایده پردازی خودکشی در میان شهروندان تهرانی، به دنبال تبیین جامعه شناختی آن نیز بوده است. در سطح خرد، جمعیت تحقیق این پژوهش شامل کلیه شهروندان بالای 18 سال شهر تهران است، که با استفاده از روش نمونه گیری سهمیه ای و ابزار پرسشنامه، داده های این پیمایش گردآوری شد. در سطح کلان نیز بر مبنای داده های رسمی پزشکی قانونی کشور، آمارهای مربوط به میزان متوفیات مشکوک به خودکشی بر حسب استان های ایران طی سال های 95-1380، توصیف و مقایسه شده است. همچنین، جایگاه استان تهران برحسب انواع متوفیات مشکوک به خودکشی نسبت به سایر استان ها و نیز میانگین در کل کشور طی سال های 95-1391 مشخص گردیده و مورد مقایسه قرار می گیرد. در عین حال به منظور غنای بیشتر، با استفاده از داده های ثانویه مرکز آمار ایران، میزان خودکشی، میزان طلاق و میزان مشارکت اقتصادی زنان بر حسب رتبه توسعه یافتگی استان ها در طی سال های 95-1391 مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. تاکید می شود که میزان های خودکشی که در این کتاب آمده است صرفا مربوط به خودکشی های موفقی است که پزشکی قانونی آنها را به عنوان خودکشی ثبت کرده است و شامل افرادی که اقدام به خودکشی کرده اند و خودکشی شان ناموفق بوده است نمی شود. این در حالی است که موارد اقدام به خودکشی حدودا 20 برابر بیش از خودکشی های موفق است.
