این پژوهش، مبتنی بر روش پیمایشی بوده و با استفاده از ابزار پرسش‌نامه، بخش‌های انتخاب شده نظریه یادگیری اجتماعی ایکرز را، برای تبیین رفتارهای وندالیستی مورد آزمون قرار داده است. نظریه یادگیری اجتماعی ایکرز که با عنوان نظریه تقویت افتراقی شناخته شده، چهار عنصر مهم یعنی، همنشینی افتراقی، تعاریف افتراقی، تقویت افتراقی و الگوهای افتراقی را به عنوان عوامل یادگیری رفتار انحرافی مطرح کرده است. پژوهش حاضر تنها یک جنبه از این نظریه یعنی تقویت افتراقی را مورد بررسی و آزمون تجربی قرار می‌دهد. برای سنجش متغیر تقویت افتراقی شِش بُعد در نظر گرفته شد و سپس با در نظر گرفتن شش فرضیه، هر یک از این ابعاد به طور جداگانه بررسی شده است. حجم نمونه تحقیق 392 نفر می‌باشد که از میان دانش‌آموزان سوم دبیرستانی شهر یاسوج، به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای متناسب، انتخاب شده‌اند. همچنین، اعتبار سنجه‌های تحقیق با استفاده از روش اعتبار محتوی و اعتبار سازه و پایایی تحقیق نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ارزیابی شده است. تحلیل مبتنی بر رگرسیون چندمتغیره، گویای آن است که از میان ابعاد متغیر تقویت افتراقی، چهار بُعد عکس‌العمل، تشویق، پاداش و موازنه تقویت، معنادار بوده و دو بُعد بازدارندگی و هزینه، معنادار نیستند. بُعد تشویق قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده رفتارهای وندالیستی می‌باشد و در مرتبه دوم، بعد پاداش قرار دارد. همچنین، بعد هزینه نیز کمترین قدرت پیش‌بینی را در میان ابعاد شش‌گانه متغیر تقویت افتراقی داشته است.
