زمینه و هدف: در سال‌های اخیر، میزان سرقت داخل خودرو در ایران روند صعودی داشته است. سرقت داخل خودرو به‌عنوان یک مساله اجتماعی دارای علل اجتماعی است که باید آن را شناخت و برای حذف زمینه‌های اجتماعی مساعد آن تلاش کرد. هدف اصلی این تحقیق، بررسی رابطه اعتیاد به مواد و سرقت داخل خودرو می‌باشد. روش‌شناسی: روش تحقیق پژوهش حاضر، پیمایشی و از نوع مقطعی می‌باشد. جمع‌آوری اطلاعات از طریق ابزار پرسش‌نامه صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش عبارت است از کلیه متهمینی که توسط آگاهی شهر تهران به جرم سرقت داخل خودرو در زمستان 1392دستگیر شده‌اند. با توجه به محدود بودن تعداد متهمین به سرقت داخل خودرو، از روش تمام شماری استفاده شد و تعداد 190 نفر از کلیه متهمینی که توسط آگاهی شهر تهران به جرم سرقت داخل خودرو دستگیر شده‌اند، مصاحبه شده و پرسشنامه‌ها تکمیل شدند. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که اعتیاد به مواد مخدر با سرقت داخل خودرو رابطه مستقیم و معنادار دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیونی چندگانه نشان می‌دهد که قوی‌ترین پیش‌بینی‌کننده سرقت داخل خودرو، متغیرهای خودکنترلی (بتا=28/0-)، پیوستگی با خانواده (بتا=27/0-)، اعتیاد به مواد مخدر (بتا=23/0) و پیوند افتراقی(بتا=23/0) است.
