جنگ جهانی دوم که در پی یک سلسله مناقشات سیاسی اروپایی در سال 1939.م آغاز شد، پیامدهای سیاسی و اقتصادی متعددی در ایران داشت. در چنین وضعیتی بود که پروژه صنعتی‌سازی در ایران عصر رضاشاه نیز به‌عنوان یکی از سیاست‌های اقتصادی این حکومت از پیامدهای جنگ بی‌تاثیر نماند. جنگ جهانی در دو مرحله بر صنعتی‌سازی در ایران تاثیر گذاشت و در نهایت منجر به پایان پروژه صنعتی-سازی در کشور شد. مرحله اول این تاثیرگذاری از آغاز جنگ جهانی تا اشغال ایران در شهریور 1320 و مرحله دوم پس از اشغال ایران توسط نیروهای متفقین را در بر می‌گیرد. مقاله حاضر درصدد است تا با روش تاریخی و استفاده از کتاب‌ها و اسناد و مدارک آرشیوی به بررسی پیامدهای جنگ جهانی دوم برسیاست‌های صنعتی‌سازی در ایران عصر رضاشاه بپردازد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که نیاز ایران به صنایع و متخصصان آلمان جهت تاسیس، تجهیز، تعمیر و نگه‌داری صنایع نوپای خود موجب وابستگی صنعتی ایران به آلمان شد. قطع ارتباط ایران با آلمان در نتیجه محاصره دریایی این کشور توسط انگلستان، صنایع ایران را که به صنایع و متخصصان آلمانی وابسته شده بود، دچار بحران کرد. در ادامه هم اشغال ایران توسط متفقین موجب شد تا صنایع ایران در نتیجه سیاست‌های جنگی متفقین به تعطیلی کشیده شوند و یا در خدمت سیاست-های نظامی آنان درآیند.
